KHK hukuksuzluğunun somut hikayesi: Ölümünden 10 ay sonra işe iade edildi

Diyarbakır Defterdarlığı'nda 1990’lı yıllarda çalışmaya başlayan Ahmet Çoban (60), üyesi olduğu KESK'e bağlı Maliye-Sen’de yıllarca sendikal mücadele verdi. Kimi zaman bir sendika üyesi, kimi zaman işyeri temsilcisi, kimi zaman da sendika yöneticisi olarak emekçilerin haklarını dile getirdi, örgütlü mücadeleyi savundu, toplumsal gelişmelere duyarlılığıyla öne çıktı.

Sendikal mücadeledeki aktifliği nedeniyle Çoban, 1999’de dönemin OHAL Bölge Valiliği kararıyla Nevşehir’e sürgün edildi. 3 yıl sürgünde çalışmak zorunda bırakılan Çoban ve ailesi, kaldığı apartman ve iş yerinde mobbinge maruz kaldı. Çoban, İdare Mahkemesi’nde sürgün kararına karşı açtığı davayı kazanınca 2003’te tekrar Diyarbakır’a döndü. Sendikal mücadeleye devam eden Çoban, Maliye-Sen’in değişen ismiyle Büro Emekçileri Sendikası’nda (BES) şube başkanlığı dahil birçok görev aldı.

HASTALIĞA YAKALANDI, EVİNE KAPANDI

OHAL’in uzun yıllar hüküm sürdüğü dönemde sürgün edilen Çoban, 13 yıl sonra darbe girişiminin ardından ilan edilen OHAL kapsamında 22 Kasım 2016’da çıkarılan Kanun Hükmünde Kararname (KHK) ile ihraç edildi. Kararla birlikte yine sancılı bir dönemle karşı karşıya kalan Çoban, tansiyon, şeker hastalığı derken akciğer kanserine yakalandı. Hastalığı nedeniyle tedavi gören Çoban, son bir yılda eve ve içine kapandı. Amansız hastalığa 10 ay önce yenik düşerek vefat eden Çoban, vefatında 10 ay sonra OHAL İşlemleri İnceleme Komisyonu tarafından işine iade edildi. Çoban yaşamını yitirdi, ancak OHAL KHK’lerinin yarattığı hukuksuzlukların somut hikayesi olarak akıllarda kaldı.

‘TERÖRİST GÖZÜYLE BAKIYORLARDI’

Yaşadıkları şoku üzerinden atamayan, kelimeler boğazına düğümlenen Çoban’ın eşi Kıymet Çoban, “Eşim 3 yıl boyunca orada tek başına kaldı. Okullar kapanınca çocuklarla gidiyorduk yanına, ancak oraya gittiğimizde ‘teröristler geldi’ tepkisiyle karşılaşıyorduk. Çok üzülüyorduk. Öyle git gellerden sonra son bir yıl Ahmet’in yanına yerleştik. Memleketimizden haksız ve hukuksuz yere koparılmıştık. Hiç unutmam bir gün binadaki bir komşuya yemek götürmek için kapısını çalmıştım. Ancak bize ‘terörist’ gözüyle baktıkları için kapıyı açmaya korkmuştu. Neyse ki mahkemeyi kazandık ve sürgün hayatımız 2003 yılında bitti” dedi.

TANSİYON, ŞEKER VE AKCİĞER KANSERİ

Eşinin ihraç edilmeden önce hiçbir sağlık sıkıntısının olmadığını belirten Çoban, eşinin ihraç edildikten sonra psikolojik bunalıma girdiğini ve bir yıl boyunca tamamen eve kapandığını söyledi. Eşinin eve kapandığı bu süreçte kendileriyle konuşmadığını, önce tansiyon ve şeker hastalığı şikayetiyle hastaneye götürdüklerini, daha sonrasında ise akciğer kanseri teşhisinin konduğunu belirten Çoban, daha sonraki süreçte ise Çoban’ın yaşamını yitirdiğini söyledi. Çoban, tedavi sürecinde kullanılması gereken iğnelerin ücretini karşılayamadıkları için eczaneden borç aldıklarını ve hala ödeyemediklerini ifade etti.  

Kaynak: Diyarbakır Söz