Diyarbakırspor, bu hafta 44 yıllık tarihinin en önemli haftasını yaşayacak. Ankara ve Trabzondaki maçlarda elde edilecek skorlar küme düşen takımı belirleyecek. Diyarbakır ve Tokatta nefes nefese bir heyecan var. Futbolun doğası gereği biri düşecek diğeri sevinecek. Sportif açıdan küme düşmek acı verici ama dünyanın sonu değil. Fakat Diyarbakır gibi bir kent, kendi ilçesi kadar olmayan bir şehir karşısında küme düşerse bu kentin büyük ayıbı olacak. Bu ayıp ölümden beter olacak. Bu kent ki zamanında Türkiyenin devlerine diz çöktürmüş. Bugün bu halde olması ne kadar ayıpsa bu ligden düşmesi kent kimliği için yüzkarası olacak. Tarih başarıları yazdığı gibi başarısızlıkları da yazar. Bu nedenle Diyarbakırsporun kent olarak kenetlenip son nefeste en azından 2.Ligin altına düşmemesi lazım.

Kimse bana son haftalarda temiz ligden bahsetmesin. Türk futbolu için acıdır ama kimin ne gücü varsa kullanıyor. Sahipsiz kalanlar daima bertaraf edilir. Bugün Diyarbakırspor böyle bir durumdadır. çok önemli bir hafta olmamıza rağmen Ankaraya 50 otobüs taraftar götüremiyoruz. Biraz geriye bakalım,nereden nereye geldiğimizi göreceğiz. 1980lı yıllarda kentin nüfüsü bugünün yüzde 90ından daha azken ve sadece 1 belediye varken Sivaslara Erzincanlara 5-10 bin taraftar götürebilmişiz. Bugün 1i büyükşehir olmak üzere 5 merkez belediyesi olmasına rağmen Ankaraya bir avuç insanı götüremiyoruz. Evet, taraftar yine gelecek ama kendi imkanlarıyla. Demek ki taraftarın aşkı devam ediyor. Lakin belediyelerin tutumu acı vericidir. Bu kentin yüzde 60ının oyunu alan belediyelerin bu kente ait olmadıkları gibi davranmaları kabul edilemez. Diyarbakırspor bu kentin takımıdır. Kurum ve şahısların değil. Belediyelerin imkanları da bu halkın imkanlarıdır, halk istiyorsa bunu seferber etmek zorundadır. Maalesef başkanlar maçlara gelmedikleri gibi tüm kapıları da koca kulübe kapatıyorlar. Düne kadar ağızlara sakız olan devlet takımı hikayesi var. Bugün devlet de yok. Takımın tamamı yerli oyunculardan kurulu. Kulüp kendi yağında kavruluyor. Yani halkın takımı olma yolundadır. Peki siz halen neden bu kulübe karşısınız?. Diyarbakırsporun günahı ne?.Sahip çıkmak için daha ne bekliyorsunuz?.

Sonuç olarak bu hafta ya istiklal ya ölüm diyeceğiz. Bunun için eski-yeni tüm bakanlarımızı, milletvekillerimizi, kentteki kurumları, Türkiyenin her yerindeki etkili-yetkili hemşerilerimizi,gücü yeten taraftarlarımızı göreve çağırıyoruz. İnanıyorum ki kiminin duası kimin de maddi ve manevi desteğiyle bu takım ligde kalacak. En çok da bu tabloya üzülen gariban halkım hatırına olacak.

Futbolculara ;tarihe geçmek için alın size fırsat. Sahada hayatınızı ortaya koyun ,başarın ki yıllar yılı herkes sizi Diyarbakırspor ölüm döşeğinden çıkarıp yaşama bağlayan aslanlar olarak hatırlasın.