Diyarbakırspor gelince akla bu şehrin en çok sevilen ortak değeri akla gelir. 24 haziran 1968 tarihinde Diyarbakır’ın iki güzide takımI Diclespor ve Yıldızspor vardı .Maçları o kadar çekişmeli geçerdi ki tam bir derbi havasında olurdu. Birinin forması kırmızı beyaz birinin forması yeşil beyazdı 1966 1967 belediye başkanı Nejat Cemil oğlu Abdurrahman Özbek in girişimleri ile gazi köşkünde iki takımın birleşmesi konusunda ilk adım atıldı her şey hazırdı Dicle spor ile Yıldız sporun birleşmesinden Diyarbakırspor doğdu renkleri ise birinden kırmızı diğerinden yeşil alınarak yeşil kırmızı renkler meydana gelir.24 haziran 1968 Diyarbakır tarihinde önemli bir yer edinir. 3 sezon üst üste şampiyon olarak süper lige çıkan ender takımlardan biridir. Güneydoğu da süper lige ilk çıkan takım olup her zaman bölge takımlarına ağabeylik yapmış. İsmi ile büyüyen şarkın yıldızı birçok başarılara imza atmıştır 11 sezon süper ligde mücadelede eden 2 ligde onlarca şampiyonluğu olan Diyarbakırspor adeta Diyarbakır’ın göz bebeği durumundaydı.7 den 70 herkes sevgi duyuyordu. Kent ile Diyarbakırspor arasında duygusal bir bağ vardı özellikle 1970 ile 1980 yılların sonlarına doğru tarihinin en güzel yıllarını geçirmiştir.2000li yılarda başlayan yanlış politik aile çöküş başlamış kulüp idareciliğinde menfaat ön plana çıkınca Diyarbakırspor kurtlar sofrasında peşkeş çekilmiş Diyarbakırspor yavaş yavaş borç batağına çekilmiş bu şehirde kurban seçilmiştir bunda yönetimler kadar belediye Diyarbakırspor’un bitmesi için elinden geleni yapmış son olarak elinde kalan Ali Gaffar Okkan tesisleri bile elinden alınarak kaderine terk edilmiştir ve hedefe ulaşılmıştır bu şehirde bir kurban seçilmiş ve oda Diyarbakırspor olmuştur. Mazisi geçmişi ile bu şehri her zaman en değerli ortak değeri olan Diyarbakırspor ilgisizlik yüzünden sahipsizlik yüzünde basamak olarak kullanılmaktan 2.amatör lige kadar düşerek dibe vurmuştur. Bunda en büyük suç hepimizindir takımımıza memleketimize sahip çıkmadık milliyetçi olmadık. Bize takımıza yapılan haksızlıklara seyirci kaldık. Herkes bu şehrin isminden nemalandı faydalandı tek zarar gören gerçek Diyarbakırlı ve Diyarbakırspor oldu. Şimdi Diyarbakırspor kendi şehrinde nasıl misafir ise orijinal Diyarbakırlı da aynı konumda, burada düdüğü yabancılar çalıyor. Biz böyle seyirci kalırsak boynumuza davulu asıp tokmağa vuran çok olur. Diyarbakırspor bitmedi ismi var arması var forması var sadece dibe vurmuş memleketini seven Diyarbakırspor’lulara sesleniyorum, gelin iyi bir oluşum yapıp takımızı bu zor durumdan kurtaralım. Bu hepimizin Diyarbakır’a olan vefa borcumuz mutlaka bu şehirde Diyarbakırspor’a el atacak koca yürekli hemşerilerimiz olacaktır. Diyarbakırspor derin bir komada cihaza bağlı gelin Diyarbakırlılar olarak hastamızı ayağı kaldırıp o görkemli günlerine kavuşturalım. Bu konuda mülki amirlerimizden de büyük destek bekliyoruz son olarak diyorum. Diyarbakırspor sen çok yaşa…

24- HAZİRAN -1968 DİYARBAKIRLI İÇİN ÇOK ANLAM İFADE EDER.

Diyarbakırspor gelince akla bu şehrin en çok sevilen ortak değeri akla gelir. 24 haziran 1968 tarihinde Diyarbakır’ın iki güzide takımI Diclespor ve Yıldızspor vardı .Maçları o kadar çekişmeli geçerdi ki tam bir derbi havasında olurdu. Birinin forması kırmızı beyaz birinin forması yeşil beyazdı 1966 1967 belediye başkanı Nejat Cemil oğlu Abdurrahman Özbek in girişimleri ile gazi köşkünde iki takımın birleşmesi konusunda ilk adım atıldı her şey hazırdı Dicle spor ile Yıldız sporun birleşmesinden Diyarbakırspor doğdu renkleri ise birinden kırmızı diğerinden yeşil alınarak yeşil kırmızı renkler meydana gelir.24 haziran 1968 Diyarbakır tarihinde önemli bir yer edinir. 3 sezon üst üste şampiyon olarak süper lige çıkan ender takımlardan biridir. Güneydoğu da süper lige ilk çıkan takım olup her zaman bölge takımlarına ağabeylik yapmış. İsmi ile büyüyen şarkın yıldızı birçok başarılara imza atmıştır 11 sezon süper ligde mücadelede eden 2 ligde onlarca şampiyonluğu olan Diyarbakırspor adeta Diyarbakır’ın göz bebeği durumundaydı.7 den 70 herkes sevgi duyuyordu. Kent ile Diyarbakırspor arasında duygusal bir bağ vardı özellikle 1970 ile 1980 yılların sonlarına doğru tarihinin en güzel yıllarını geçirmiştir.2000li yılarda başlayan yanlış politik aile çöküş başlamış kulüp idareciliğinde menfaat ön plana çıkınca Diyarbakırspor kurtlar sofrasında peşkeş çekilmiş Diyarbakırspor yavaş yavaş borç batağına çekilmiş bu şehirde kurban seçilmiştir bunda yönetimler kadar belediye Diyarbakırspor’un bitmesi için elinden geleni yapmış son olarak elinde kalan Ali Gaffar Okkan tesisleri bile elinden alınarak kaderine terk edilmiştir ve hedefe ulaşılmıştır bu şehirde bir kurban seçilmiş ve oda Diyarbakırspor olmuştur. Mazisi geçmişi ile bu şehri her zaman en değerli ortak değeri olan Diyarbakırspor ilgisizlik yüzünden sahipsizlik yüzünde basamak olarak kullanılmaktan 2.amatör lige kadar düşerek dibe vurmuştur. Bunda en büyük suç hepimizindir takımımıza memleketimize sahip çıkmadık milliyetçi olmadık. Bize takımıza yapılan haksızlıklara seyirci kaldık. Herkes bu şehrin isminden nemalandı faydalandı tek zarar gören gerçek Diyarbakırlı ve Diyarbakırspor oldu. Şimdi Diyarbakırspor kendi şehrinde nasıl misafir ise orijinal Diyarbakırlı da aynı konumda, burada düdüğü yabancılar çalıyor. Biz böyle seyirci kalırsak boynumuza davulu asıp tokmağa vuran çok olur. Diyarbakırspor bitmedi ismi var arması var forması var sadece dibe vurmuş memleketini seven Diyarbakırspor’lulara sesleniyorum, gelin iyi bir oluşum yapıp takımızı bu zor durumdan kurtaralım. Bu hepimizin Diyarbakır’a olan vefa borcumuz mutlaka bu şehirde Diyarbakırspor’a el atacak koca yürekli hemşerilerimiz olacaktır. Diyarbakırspor derin bir komada cihaza bağlı gelin Diyarbakırlılar olarak hastamızı ayağı kaldırıp o görkemli günlerine kavuşturalım. Bu konuda mülki amirlerimizden de büyük destek bekliyoruz son olarak diyorum. Diyarbakırspor sen çok yaşa…