İki gün önce Diyarbakırda DTP tarafından çok önemli bir yürüyüş tertiplendi. Kalabalık çoşkulu idi.

Şehrimizde hava sıcaklıklarının tavan yaptığı bu mevsimde 20 binin üzerinde insanın barış için toplanması, yürüyüş yapması ,gösteri sonrasında sonunsuz dağılması büyük başarı.

DTP nin öncülük ettiği bu tür toplantılar sonrasında , hep bir takım olaylar çıkacak, arabalar, dükkanlar taşlanacak, provakatörler ortaya çıkarak her şeyi allak bullak edecekler diye bir düşünceyi İnsanlarımız akıllarının ucundan bile geçirmiyorlar artık. Demokratik olgunluk bakımından gelinen noktanın bana göre ana sebebi, DTP sinin TBMM sinde temsil edilmesidir.

Demokratik toplum oluşturmada tıkanan kanalların açılması için "siyaset" mi, "kavga" mı denkleminde, SİYASETİN DAHA BAŞARILI OLDUĞU ortaya çıkmıştır. İtalyadan, şuradan buradan gelen görevli provakatörlerin devrede olmaması, şu veya bu kesimden ajanların devreye girerek, toplumu ajitasyona maruz bırakmamasında başarı, kavganın değil, demokratik yollardan hak arama siyasetinindir.

Bu siyasetin aktörleri görevlerini yaparken kalabalıklar karşısında heyecana kapılıp,konuşmaları esnasında "hakaret yapmaktan" ve "tehdit etmekten"kaçınmak zorunda değiller mi?

Diyarbakır konuşması esnasında Sayın Ahmet Türkün kalabalakları sopa gibi görüp, Sayın Cumhurbaşkanı ve Sayın Başbakanın alınmalarına neden olacak biçimde "Adam Olun, Adam" söylemi ağır olmadı mı? Ne yani..

Hele Emine hanımın tehditleriHanımlar bizim için sevginin, şefkatin, merhametin yanık bağrıdır. Bu yanık bağırdan çıkacak sözler, ülkenin bütün analarının sinesinde karşılık bulacak yumuşaklıkta olsa, daha iyi olmaz mı?

Emine hanım elbette farkındadır.Bu tehditler, karşı tehdit ve bomba olarak dağlara yağıyor. İstenen bu mu?

Tabiiki değil ama, neden böyle algıların oluşmasına sebebiyet veriliyor, anlamıyorum?