Evet, sevgili okurlar.
Bilindiği üzre ayet-i kerimede geçen Emaneti ehline veriniz hükmü, yaşamın her alanı için esastır..
Olmazsa olmaz bir nizamdır...
Bundandır ki İslamda Emaneti ehline veriniz emri, sıradan bir emir değildir.
Toplumsal hayat akışlarını içeren ilahi bir hükümdür.
İster siyaset dünyasında olsun
İster ticaret dünyasında olsun
İster adalet dünyasında olsun
Her nerede olursa olsun
Liyakat ve ehliyet, hep esas olmalıdır...
Bireyinden tutun da aile esaslarına kadar...
Ki toplumun her alanına yayılması gereken bu hüküm, sağlıklı yaşayan bir toplumun ana gerçeğidir..
çünkü Kuranın emridir ve tüm hükümlerin esasıdır.
* * *
Bakınız, sevgili okurlar.
Yüce kitabımız Kuran-ı Kerimin Nisa suresinin 58. Ayetinde geçen bu hüküm, devletler ve milletler için bir emirdir ve yönetimsel noktada da bir esastır.
Ayet mealen aynen şöyle buyuruyor;
Allah size, mutlaka emaneti (ve işleri) ehil ve emin kimselere vermenizi ve insanlar arasında hükmettiğiniz zaman adalet (ve hakkaniyet)le hükmetmenizi emreder. Allah size ne kadar güzel öğütler veriyor! Şüphesiz ki Allah (her şeyi) hakkıyla işiten, (her şeyi) hakkıyla görendir.
***
Bakınız, Miladi 630 yılında Mekke fethedildiği zaman Kabenin anahtarı Osman ibn Talha ismindeki bir müşrikte bulunuyor...
Anahtarı Peygamber Efendimize (A.S.M)e vermek istemiyor..
Bunun üzerine, Hz. Ali (r.a) anahtarı zorla Talhadan alır...
Ve böylece Kabenin kapısını açar..
Hz. Abbas anahtarın kendisine verilmesini ister... Ve der ki; Kabenin bekçisi ben olacağım?...
Bilindiği gibi Hz. Abbas Peygamber Efendimizin amcası...
Ancak Resulllah Kabenin bekçiliği, bakımı ve anahtarın teslimi konusunda, henüz karar vermiş değildi...
İşte bu ayet-i celile de tam da bu esnada nazil oldu....
Gelen emir üzerine Hz. Ali, Kabenin anahtarını yeniden Osman İbn Talhaya verir...
Rivayet odur ki Talhadan özür dilenerek Anahtar teslim edilir...
Osman İbn Talha da, İslamın bu zarafetine ve hükmüne karşı iman edip, Müslüman olur...
Evet, sevgili dostlar.
Kuran-ı Kerim bünyesinde nice güzellikleri barındıran bir vahiy silsilesidir.
Ayetlerdeki silsileli vahyin bir toplamıdır.
İnsanın aklına ilk olarak gelen en küçük, sıradan bir hadisenin temelinde hiç kuşkusuz ki çok derin bir zarafet vardır...
Nezaket vardır..
Pek tabi ki insanlığın izzet ve şerefi söz konusudur.
Toplumların yaşam şekli ve yönetiminde, ehliyetli insanlar olmadığı zaman, o toplum ne şerefini, ne izzetini, ne de emanetini koruyabilir ve ne de istikrarlı bir yönetime sahip olabilir?
İstikrarsız olur...
Hiçbir şey, doğru bir yörüngede dönemeyeceği gibi, toplumsal felaketler ve helaketlerin yaşanması da kaçınılmaz hale gelir...
Ama toplum ve ülke yönetimleri emaneti ehil ve liyakat ölçüsünde teslim ederse, mutluluğu da, huzuru da, refahı da, bereketi ve bolluğu da yakaladığı gibi yaşar...
* * *
Bakınız, sevgili dostlar.
Yıllardan beri yani son yüz elli yıl içerisinde yakın tarihimizdeki olup bitenlerin manzarasına bakıldığında, çok ibretli felaket ve helaketlerle karşı karşıya kaldığımız ve yaşadığımız tartışılmazdır...
Özellikle emaneti ehline verme esası siyaset dünyasından geçmelidir.
Ondan sonra toplumun her kesimine, ama her alanına, aynı hükmü geçerli kılmak gerekir!
Aksi takdirde toplumsal bir kargaşadan, devşirmelikten, vurdumduymazlıktan, kişisel rantını başkasının zararında arayan kimselerin belasından ve musibetinden kendini kurtaramaz toplum.
Dünkü yazılı medyada Yeni Akitin sürmanşetinde yer alan çok çarpıcı bir haberin özetini sizinle paylaşalım.
Yeni Akit Gazetesinin sürmanşetinde büyük puntolarla yazılan haber aynen şöyle;
YAPILMAYAN KONFERANSA 31 YIL HAPİS CEZASI
Delilsiz davada dört kişiye hapis, hilafet düşüncesine bile tahammülleri yok.
Medya grubu tarafından 2017de İstanbulda yapılması planlanan ancak mülki idarenin izin vermemesi sebebiyle gerçekleşmeyen Hilafet konferansı sebebiyle başlatılan yargılamada dört kişi hakkında toplam 31 yıl 3 ay hapis cezası verildi.
Hilafeti aklından geçirmeyi bile suç sayan mahkeme, yapılmayan Dünya hilafete muhtaç konulu konferansın konuşmacılarından Mahmut Kar için 12,5 yıl, Abdullah İmamoğlu, Musa Bayoğlu ve Osman Yıldız için ise ayrı ayrı 6 yıl 3er ay ceza verirken, dört isim için yurtdışına çıkış yasağı koydu.
İstanbul 30. Ağır Ceza Mahkemesinin verdiği cezaya tepki gösteren İlahiyatçı Abdullah İmamoğlu, yapılmamış bir konuşmadan ötürü cezaya çarptırılmanın hiçbir hukuki zeminde yeri yoktur dedi.
Köklü Değişim yazarı Musa Bayoğlu da Bu karar, Türkiyede hukukun Müslümanlara karşı düşman ceza hukuku olarak işlediğini göstermiştir dedi.
* * *
Evet, sevgili okurlar.
Gerçekten çok çarpıcı bir olay
Bu olay bize İskilipli Atıf Hocanın idam olayını hatırlattı.
Şöyle ki;
İskilipli Atıf Hoca 1922 tarihinde şapkanın Müslümanların giysisi olmadığını, Hıristiyanlık dünyasının giysisi olduğunu, keza bel kuşağı olarak kullanılan zünnarın da Ermenilere ait olduğunu bir risalesinde kaleme alarak, yazmış.
Aradan 3 sene geçtikten sonra, yani 1923te cumhuriyetin kuruluşu, 1924te Hilafetin ilgası, 1925te kurulan örfi idare mahkemeleri tarafından yargılanan din adamları ve özellikle başı çeken İskilipli Atıf Hoca...
Ki İskilipli Atıf Hoca, Şapka Risalesinden yargılanır..
1925te çıkarılan Şapka Kanunu yüzünden 3 sene önce yazmış olduğu Risale nedeniyle dönemin devlet yöneticileri tarafından bu insanın idam edilmesi isteniyor...
Ve mahkeme buna hüküm veriyor...
Bakar mısınız hukukun işleyişine?
3 yıl önce yazılan bir yazı.. Ki hiçbir kanun, geriye dönüş hükmü içermez.. Ama buna rağmen, O risale suç sayılıyor...
Şimdi o mahkemeye, o hkime, o verilen cezanın hükmüne, ne kadar adil, ne kadar ehil ve liyakat ölçüsü, getirebilinir...
Düşündürücü ve vahim bir durum...
Gelirsek, günümüzdeki olup bitene?
Mevcut siyasi partilerin siyaset dünyalarındaki hükmi ve manevi kavgaları ve millete neleri getirdiklerini ve milletten neleri götürdüklerini göz önüne aldığımızda; korkunç bir tablo karşımıza çıkıyor...
Der demez insan sorgulama yapıyor...
Gerçekten mevcut siyasi partilerin hangisi milli irade emanetini, hak etmiştir ve hakkıyla temsil etmektedir?
Doğrusu yanıta varma noktasında, insan derin düşüncelere dalarak, muammalaşıyor?...
Hakikaten bu mevcut siyaset alanındaki kurulan partilerin yüz yıldan beri hangisi, hatta İttihat Terakki Partisini de dhil edersek, o zamandan günümüze kadar hangi siyasi parti ve yönetim kadroları emanette liyakat ve ehliyet esastır gerçeğini taşıyabilmiştir?
Gerçekten bu soruya cevap aranıyor.
Ve bize göre bu sorunun cevabını da kamuoyuna havale etmeliyiz.
Kamuoyu daha güzel kararını verir.
Yoksa akla başka şeyler de gelebilir.
Başta İttihat Terakki Partisi dhil olmak üzere yüz yıldan beri kurulan bu partiler Türkiyeyi oldukça dinden uzaklaştırma projesi midir?
Bu soruyu da düşünmemek elde değildir.
En derin saygı ve sevgilerimle.