Evet, sevgili okurlar.

Gerçekten İslam dünyası olarak Müslümanların yaşadığı iman ve amel birlikteliği Salih midir?

İşte bu sorunun mahiyetiyle, yaşadığımız çağı irdelersek..

Dahası, İslamda amel imansız, iman da amelsiz olamaz inancıyla yola çıkarak, mevcut durumu okuyalım..

Hiç kuşkusuz ki, Ramazan-ı Şerif, İslam dünyası için büyük bir fırsattır.

Hem maddi, hem manevi yönde; kazançtır

Maddi olarak bereket, uğur, hayır ve hasenatlar içeren bir aydır...

Kuranın emrettiği gibi, her Müslümanın Allah yolunda infak ettiği harcamalar, misliyle değil, katbekat fazlasıyla yerini doldurur.

Bu Kuranın hükmüdür.

Bu itibarla Kuran daima infakün fi sebilillah diye emreder...

Der ki; Allah yolunda harcama yapın.

Bu emr-i ilahi paralelinde yola çıkmak isteyen her Müslüman, Kuran ayı olan Ramazan-ı Şerifi Allaha olan kulluk görevini yerine getirmede; fırsat olarak görüp yaşaması gerekir...

Zenginler zektını vermekte cimrilik yapmaması lazım..

Hiç unutmayalım ki; Allah için, sadakatle, istikametle, ihlasla harcanan her şey, Cenab-ı Allah o varlık sahibinin kesesinden vermez..

O varlıkta, fakir fukaranın hukuku var..

Ve hak verildikten sonra, Allah Teala onun yerini doldurur.

Bu İlahi bir vaattir.

Yani gerçek bir vakıadır.

Netice itibariyle, İslam ümmetine adam yetiştirme inancı içinde yaşamamız gerekir.

Bunu da, ilimle gerçekleştirebiliriz...

Gençliğimize, evlatlarımıza İslamın böylesine mübarek aylarını, günlerini, gecelerini, yapılan ibadetlerini öğretmemiz gerekirken, ne yazık ki bugün İslam dünyası bunun gafleti içerisinde kıvranıp durmaktadır...

Ramazan ayı Kuran ayıdır diyoruz ya;

Peki, Kuranın ne olduğunu bilmemiz gerekmez mi?

Kuranın neyi emrettiğini, neyi hedeflediğini, ne amaçla Hz. Muhammed (S.A.V)in kalbi üzerine vahiy olarak inmiş olduğu gerçeğini öğrenmemiz gerekmez mi?

Elbette ki gerekir...

Ama nerde?

Ben Ramazan ayında ibadet yapıyorum, orucumu tutuyorum, gecelerimi ibadetle ihya ediyorum, elim de açık, zektımı da veriyorum, sadaka veriyorum, ama elimde gençliğim yok...

Sorulmaz mı, bu nesil kimin neslidir diye!...

çünkü gençlik başka havalarda yürüyor.

Başkalarının elinde eğitiliyor.

Küfre dayalı çarpık ve çelişkili bir sistem içerisinde kıvranıp duran bir gençlik var...

Bir derbederlik söz konusu..

Onun için, gençliğin elden gitmemesine yönelik Müslümanlar o gençliğe sahip çıkması gerekir...

Hem maddi, hem manevi onu donatması lazım

Ne gibi imknsızlıklar içerisinde gençler varsa, onları yetiştirip topluma hayırlı neferler olarak mal etme hareketinde bulunulmalı..

Ki bu da manevi bir cihattır.

Müslümanların onu elden kaçırmaması lazım

Bundan dolayıdır ki; gençlik, gençlik, gençlik diyoruz.

İslam ümmeti için, hatta tüm toplumlar için gençlik çok önemli bir sermayedir...

Bu sermaye elden gittiği zaman, maddi varlıklar hiçbir şeye yaramaz...

Sonuç itibariyle; miras olarak kalması gereken eser, imanlı gençliktir.

İmanlı gençlik de zengin, varlıklı olan insanların imknlarıyla elde edilebilir diye düşünüyoruz.

Aksi takdirde sadece görünümdeki ibadetlerimizin yaşam şekli, hiçbir zaman bize kfi gelmez.

Ki gelemez de..

İnsanlar elbette ki kişisel ibadetlerini yapacaktır ve yapmalıdır.

Zira Allaha yaklaşım hali, her Müslümanın olmazsa olmazıdır.

Bu da ibadetlerle, hem de inanç ve ihlsla olabilir.

Zira insanlık cevheri, görünen bir iskeletten ibaret değildir.

İskeleti kumanda eden ruhtur.

Ruhun da temiz tutulması gerekir.

O ruh, o mevcut vücudu, varlık iskeletini canlandırıp, İslam davası uğruna çalışması gerekir..

Ki buna da cihad denir.

Kuranın olmazsa olmazıdır.

Birçok yerde cihadı emreden ayetler mevcuttur.

Cihad, sadece savaş değildir.

Orduların birbiriyle çarpışmasından ibaret değildir.

Manevi cihad en üstün cihaddır.

Bu da kalemle, ilimle, müspet ideolojilerle gençliği yetiştirmekle olur.

Aksi takdirde küfür dünyası bizi dün olduğu gibi bugün de gaflet uykusunda yakalar...

Ki yakalamaktadır.

Ve yakalamaya da devam ediyor.

İslam dünyasının mevcut sistemin İslama ait olmadığının bilincinde olması lazım.

Mevcut şekli, yani fiziksel görünümü makyajlı olan sistemin her saniyesi, her dakikası, küfrün ciddiyetini andırıyor.

Müslümanların yegne yapabileceği gerçek, bu ayda yapmış olduğu ibadetler, ihlslı, riyadan ve desinler gibi düşüncelerden uzak kalmaları lazım..

Bunu hiç unutmayalım.

Müslümanların yaptıkları ibadetler, camileri doldurup taşırmaları elbette ki güzel bir şey.

Ama o camileri dolduran cemaatlerin her birinin beyninde Ebubekir-i Sıddıkların, Hz. Ömerlerin, Hz. Osmanların, Hz. Alilerin ve diğer sahabe-i kiramların maneviyatlarını taşıması gerekir.

İhlsları ve samimiyetleri, bu dava yolunda olmalı...

Yoksa görünen köy kılavuz istemez misaliyle yola çıkarsak

Mevcut İslam dünyasındaki keşmekeşlikler, derbederlikler, çöküntü ve yozlaşmalar zinciri ve çürümüşlükler, hele hele aile çürümüşlüğü, gençliğin benliğini kaybetmesi gibi vahim durumlar, rastgele bir olgu değildir.

Hele ki Müslüman geçinen ve kendini gaflet vadilerine yuvarlamaktan alıkoyamayan nice cemaatlerin varlık göstermesi.

Nice ideolojilere sahip cemaatlerin varlığı, İslam davasına halel getirmektedir

Bunların adlarını burada zikretmeye gerek yok.

Ama heyhat!

Ne yazık ki elde edilen hiçbir şey yok.

Boş teneke nasıl ses veriyorsa bunlarınki de öyle ses veriyor..

İçi boş..

Her şey laf-ı güzaftan ibarettir..

Kimse böylesi cemaatlerin varlığını inkr edemez!

Hele ki belini politikaya dayayan, iktidarların siyasetine güvenen, oradan nemalanan nice din çevrelerini görüyoruz, cemaatleri görüyoruz, insanlarını görüyoruz.

Peki, İslam davasına bir katkıları var mı; zerre-i miskal yok..

Bilakis, zararları var!

Hiçbir şey elde yok.

Ke en lem yekn

Tarihten ders-i ibret almak gerekir.

çok uzağa değil, yaklaşık yüz yıllık bir geçmişe bakıldığında, 600 yıllık cihanşümul bir Osmanlı İmparatorluğunun yıkılışı; vaziyetin ifşasıdır

33 yıl gibi uzun süre devleti yöneten Sultan Abdülhamidin devrilmesiyle yıkılan bir imparatorluk...

İlga edilen İslam Hilafeti...

Tüm bunların temelinde yatan gizli unsur, yine İslamın içinden çıkmış, satılmış, ucuz insanların varlığı olmuştur.

Ki bu insanların yüzde 70i din kisvesiyle yaşayan, kendini büyük din limleri olarak gösteren, sözde din adamları olmuştur.

Devletin bünyesine sızdırılmış Siyonist unsurların kölesi durumundaki mason locaların himayesi altında varlık göstermişlerdir...

Masonların içinde de nice mason ilim adamı, din adamı çıktığı da aşikrdır...

Ucuz fetvalarıyla Osmanlının yıkılışı ve Sultan Abdülhamidin tahttan indirilmesine izin vermişlerdir..

Birebir fetva vermişlerdir.

Yakın tarihimiz gösteriyor ki, bilaistisna hepsi mason localarında yetişmişlerdir.

Bariz bir delil vermek gerekiyorsa meşhur Cemaleddin-i Afgani ile Mısırlı Muhammed Abduh..

Bunlar, söz konusu kişilerin başını çekenlerdir..

Sadece İngilizlerin sterlinleriyle, Fransızların Eurolarıyla ceplerini dolduran, İslam kisvesi altında yaşayan ama İslam ruhundan nasibini almamış, nice ucuz fetvacı din adamları olmuşlardır.

Ki bugünkü mevcut İslam dünyasının içine düşmüş olduğu hal, kesinlikle bunların eseridir...

Bunlar da ezeli İslam düşmanı olan İngiliz, Fransa ve Siyonist dünyasına hizmet etmişlerdir.

Unutmayalım ki, Türkiyemizde de yıllar öncesine kadar böyle mübarek Ramazan aylarında iftar sofralarında riyakrane gösteriş olarak veyahut insanları toplayıp da cemaatten para toplamak adına kendi reklamlarını yapan nice cemaatleri gördük.

Ve hala da görüyoruz.

Mübarek Ramazan ayı, Kuran ayı dedik.

Ama korkarım ki yine lüks otellerde siyasi mahfeller veya bazı cemaatlerin öncülüğünde hiç oruçla alakası olmayan, oruç tutmayan, İslamla uzaktan yakından alakası bulunmayan nice masonik beyinlere iftar sofrası açarlar...

Reklam için veya siyasi propaganda yapmak veya cemaate adam kazandırmak maksadıyla yapılan bu tür iftarlar şeren caiz değildir.

Ve İslama, mübarek Ramazan ayının orucuna hakaretten başka bir şey değildir diye düşünmek gerekir.

Zira yakın tarihimizde biz bu görüntüyü çok gördük.

Nihayet sonuç itibariyle Türkiyenin görünen manzarası ortada ve içine düşmüş olduğu hal, bizim bu söylediklerimizi kanıtlamaktadır.

En derin saygı ve sevgilerimle.