Sevgili okurlar..

İnsanoğlunun kadim gerçeği hak ile batılın çatışmasına dayanmaktadır.. Ve bu savaş yer küresine beşerin intikaliyle, başlamıştır.. Tüm toplumlar için, yönetimler ve devletler için kamil olan hakkın galip gelmesidir... Eğer ki hak galip gelirse batıl kendiliğinden yıkılmaya mahkumdur Ama yenik düşerse o zaman da batıl hkimiyeti elde eder

*

İkisinin imtizacında, ne işbirliği, ne uyuşma, ne birlikte hareket etmek yoktur Olması da ne mümkündür? İman ile küfür, doğru ile yanlış, kötülük ile iyilik, sevgi ile nefret, muhabbet ile husumet bir olabilir mi? İnsanları ilme, irfana, düşünceye davet eden ilahi vahiy Kuran-ı Kerim ile hahamların, papazların kendilerine özgü imal ettikleri batıl fikriyat bir olabilir mi?

*

Ya da Mümin ile kafir, zalim ile mazlum, ahlaklı ile ahlaksız, salih ile eli kanlı, işgalci ile masum bir olabilir mi? Hiç ama hiç vahşet ile şefkatin kardeşliğinden, birlikte yaşamından söz edilebilinir mi? Maddeyi putlaştıran, çıkarını, menfaatini, gücünü elindeki silahla, insan kanından ve gözyaşından esas alan bir medeniyet ile şefkati, merhameti, sevgiyi, yardımlaşmayı, insanı insani değerlerle kabul eden İslam medeniyetiyle kıyaslanabilir mi?

*

İkisinin ortak bir özelliği, işbirliği, dayanışması vaki olabilir mi? Ne mümkün Hiç, gece ile gündüz bir tutulabilinir mi? Ne dedik hak geldiğinde batıl gider eğer ki batıl galebe çalarsa o zaman da hak gider.. Gündüz geldiğinde gece, gece geldiğinde gündüz gider.. Mevzumuza misal edersek, karanlık varsa ışık yoktur, ışık varsa karanlık yoktur?

*

Özü itibariyle hak ile batılın ruhunda, Allaha yakınlaşma tarzı ve adil terazideki ölçüdür Eğer ki bu terazide ve ortaya konulan tarzda, Allah sevgisi ve Allahın emir ve hükümleri noktasında Kuran-ı Kerimin ışığında, Peygamber Efendimizin de rehberliğinde, salih ameller besleyerek yol yürüyorsak, demek ki batılı alt etmişizdir..

*

Yok eğer salih ameller yerine, zulmün, küfrün ve batılın hükümlerine biat edici isek, o zaman da hakkı ve hakkaniyeti yok etmiş oluruz.. Ne yazık ki bugün, batıl yer küresinde galebe çalmaktadır.. İslam dünyası ise ezberci bir fikriyatla, ne kalpte nur, ne bedeninde insani duruş, ne de vicdanında Kuran hükümleri?. Kendi kendini kandırıyor.. Kaldı ki kimseyi de inandıramıyor İşte İslam dünyasının hal-i pür melali orta yerde!

*

Günlerdir yazıyoruz, çiziyoruz, söylüyoruz! Bir avuç Siyonist Yahudisi İsrail, İslam coğrafyasının kalbinde, Müslümanları soykırımdan geçiriyor... Kadın, yaşlı, çocuk bebek, sivil gözetmeden, kurşundan geçiriyor... Bugün 3üncü ayını nerdeyse bitirecek Ki bu zulüm 70 yıldır o coğrafyada yaşanıyor Ne sözde çağdaş medeni dünya ne de İslam dünyası yaşananlara karşı, insani, vicdani ve rahmani bir duruş sergilemiyor Kafalar kuma gömülü şekilde küfür, hakkı yok ediyor

*

Bakınız, bugün Cuma... Biz Müslümanlar için mübarek bir gün Camiler dolup, taşacak, namaz kılınacak, dua edilecek, imam minbere çıkıp vaaz verecek Tüm bunun ana membaı, insani, vicdani, rahmani duyguların üstün kılınmasına dairdir Peki, bunları ikmal ederken, ne kadar samimi ve ihlaslı bir tutum içerisindeyiz!?. İşte asıl arıza burası.. İslamın gerçeklerine halisane sadakatle sımsıkı sarılmıyoruz Ezberden, dostlar alışverişte görsün misali, göstermelik Ben Müslümanım beş vakit namaz kılıyorum demekle yetiniliyor?!

*

O beş vakit namaz kılarken vücudu ayakta veya başı secdede olmasına rağmen ne yazık ki kalbi ve ruhu dünyevi maceralar peşinde koşuyor. Ama ihlas olursa, Kuranda ifade edildiği gibi, namaz, sahibini fitneden ve kötülüklerden alıkoyar. İşte bu ihlas gerçeğiyle, ne kendisi, ne toplumu, ne devleti ne de yaşadığı coğrafyada batıl galebe çalmaz küfür üstünlük sağlayamaz?!

*

Eğer hakiki manada gerçekleştirilirse... Ki Allah Tel, Kuran-ı Kerimde belirttiği gibi; (te)(s) inne-ssalte tenh ani-lfahş-i velmunker.

Namaz, insanı haysızlıktan ve kötülükten alıkoyar

Yani, namaz kesinlikle sahibini en ağır kötülüklerden, yasaklanan her şeyden alıkoyar gerçeği vücut bulur. Demek ki burada bir tezat var Eğer namazımız bizi günahlardan alıkoymuyorsa sadece desinler misali sözgelişi riyakarane bir görüntü söz konusu ise onun insana zerre-i miskal hayrı dokunmaz

*

İhlaslı ve imanlı bir ruhla, bedenini onun fikriyatıyla kötülüklerden arındırıp, namazını kılan kişi, öncelikle kendini kötülüklerden arındırmıştır Gelebilecek kötülüklere de iman şuuruyla ifa ettiği namazın oluşturduğu kalkanla karşı koyar Abdestli bir vücut, secdeli bir baş kesinlikle sıhhatlidir Uğur sahibidir, rızkına, malına, mülküne de bereket gelir

*

Bu itibarla namaz kılmak, sıradan bir ibadet değildir. Günde beş vakit namaz, insanı mutlaka manevi yönde huzur-i ilahiye çıkarır. O da manevi bir miraçtır. Nasıl ki Peygamber Efendimiz (S.A.V) fiilen Miraca çıkmış, Müslüman da başını secdeye koyduğu an manen huzur-i ilahiye çıkmış demektir. Namaz o kadar faziletlidir ki iki namaz arasında işlenen günah bile affolunur. Bu Hadis-i Şeriftir ve kesinlik kazanmıştır.

*

Bu itibarla Allah bizi de o ibadetleri kabul edilen insanlardan saysın. Bizi ihlas-ı Kuraniyeden uzak tutmasın. Eğer ihlastan uzak kalırsak Kuran da bize sahip çıkmaz. Kuranın bize sahip çıkmasını istiyorsak, bizi Allaha yaklaştırmasını isteniyorsak beş vakit namazı, Allahın huzurunda ihlasla kılmak gerekir. İslam ümmetinin kendini diri ve iri görmek istiyorsa, birinci vazifesi, ihlaslı olmaktır..

En derin saygı ve sevgilerimle.

Hayırlı Cumalar