Elbette ki, o sevgililer sevgilisi İslam peygamberi Hazreti Muhammed (S.A.V)dir Ümmetin, rehberidir.. Peki, İslam dünyası bugün ümmet vasfına sahip mi, ve de rehberinin yolunda, ilerliyor mu?.. Ne mutlu ki, ümmet vasfını taşıyan ve onun nur ışığı yolunda yürüyebilene

***

Ama ne hazindir ki, hiç de ihlaslı bir görüntü vermiyoruz.. Maneviyatı terk-i diyar ederek zaafiyetler hanesi içerisinde, uzaklaşmış haldeyiz.. çünkü, Hz. Peygamberin sünnet-i seniyyesinin gölgesinden bile geçemiyoruz, geçer halde değiliz.. Dün de söylemiştik; Hz. Muhammed (S.A.V)in adı anıldığı zaman, ne yazık ki gerek nesil, gerekse İslam kimliğini sözde taşıyan bir çok kişi salavat getirmeyi dahi bilemez haldedir Ki, salavatın neyi ifade ettiğinden de habersiz

***

Demek ki, tam teşekküllü salih bir amel, temiz bir kalp, nurani bir duyguyla Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (S.A.V)e intisap etmiş değiliz.. Onun için de, ümmet olamıyoruz.. Ümmet olabilmek için, ihlaslı olmamız gerekir, Onun yolunda yürümeliyiz, iman şuuruyla, Kuran-ı Kerime ve yaşam biçimine, Cenab-ı Hakkın emirlerine riayet etmemiz gerekir.. İslamın ipine sımsıkı sarılmamız lazım

***

Kuranda Allahın hükümleri ne ise ümmet olarak buna inanıp o hükümleri yürürlüğe sokmak gerekiyor. Eğer yapılmıyorsa, yaşamın her alanı aldatmacadan ibaret olur ki, maddi ve manevi yönden kendi kendimizi aldatmış oluruz..Hiç kuşkusuz ki, Hz. Peygamber (S.A.V)in ahlakı Kuran ahlakıdır. Ki, hadiste böyle varit olmuştur.

***

Kuran bu ümmetindir. Peki, ümmet Kurana sarılıyor mu? Eğer ki, sarılıyorsa gerçekten ümmettir. Ama sarılmıyorsa, sadece tozlu raflarda tutuyorsa, sadece ölülere ait sure ve ayetleri okuyorlarsa, o zaman iman nokta-i nazarında, kamil değiller, duruşları yanlıştır Kuranı yükseklerde tutmak değil, hükümlerini baş tacı etmek ve hükümlerini sosyal yaşamına endekslemektir, onun yolunda yürümek

***

114 sure 6666 ayetten ibaret olan o yüce kitab-ı mübinin hükümlerine iman etmek, insanı kainatın efendisi yaparHükümlerine sımsıkı sarılmak lazım. Bunu yapar isek, ümmet vasfını taşıyabiliriz. Eğer ki yapmıyorsak, Kuran hayatı yaşamıyorsak o zaman bizim, ümmetçilik kavramımız ve iddiamız laf-ı güzaftan ibaret olur İki kelam etmekle, ümmet olunamaz..

***

İlla ki, Kuran-ı Kerimin hükümleri olmalı.. Onun hükümleri dışındaki hiçbir kavram, tanım, ifade ve beyanla ümmet olunamaz. Ve şu hakikatı da iyi bilmemiz gerekir.. Kuran sadece ölülere okumak, ya da onlara hitap ediyor diye düşünmek, gaflet ve dalalettir.. Kuran tüm hükümleriyle dirilere hitap ediyor.

***

Bakınız, Yasin suresinin 70. Ayeti, bize bu minvalde en büyük derstir.

Ayet mealen şöyle; (Aklen ve fikren) diri olanları uyarması ve kfirler hakkındaki o sözün (azabın) gerçekleşmesi için Kuranı indirdik.

Ne mutlu anlayana, bilene ve de ona sımsıkı sarılana.

***

Kuranı tozlu raflardan indirip sadece ölülere okumak, Kurana intisap değildir.. Kuranı yermekten başka bir şey değildir. Bu da haramdır, dinimiz kabul etmiyor. Nitekim bu anlayışa Kuran şöyle bir tanım getiriyor.. Birçok kişi Kuranı okuyor fakat Kuran onlara lanet okuyor.

Ümmet vasfını taşıdığımız müddetçe, mümin olabiliriz.. Ki Kuranın hüküm ayetlerine sarılmak ve onları sosyal içtimai hayata sokmak gerekir.

***

Yoksa, Ben Kurana inanıyorum gibi sözlerle.. Veyahut manasız bir şekilde La ilahe illallah demekle, bir mesafe alınamaz Herşey, havada kalır, boş balon misali Gerçek manada toplumsal olarak Kuranın hükümlerine uymak lazım. O hükümlere uyulduğu takdirde ümmet ruhunu, taşır hale gelirizAma değilsek bilmiş olalım ki akıbetimiz esfeli safilindir..

***

Ki, hal-i lem meydandadır. Bugünkü gençlik, nerdeyse başıboş bir manadan uzak.. Kuran kültüründen yoksun.. Kokain ve eroinle meşgul.. Uyuşturucu, rahatlıkla toplumun içine sokuluyor..Ne yazık ki, gençlik onunla zehirleniyor.. Bugün bağımlılık öylesine artmış ki, artık ilkokul çağındaki çocuk bile, müptela olmuş.. Hal böyle olunca, der demez bizi yöneten iktidarlar ve bu devlet nerede? demek zorunda kalıyoruz.

***

Ama nafile.. çünkü, siyaset dünyası bizden milli irademizi istiyor, oyunu alıyor ama velakin, bizim irademiz dışında icraatlar yapıyor. Bu da vicdanlara ters düşüyor. Eğer milli iradeye inanan bir siyaset dünyası söz konusuysa, bunun kültürünü icra etmesi gerekiyor.. Yoksa, Atatürkçülük, Kemalizm anlayışıyla milleti benliğinden ve kültüründen uzak tutmak bize göre, bu topluma en büyük hıyanettir. Kurana inanıyorsak, Kuranın hükümlerine uymamız gerekiyor.

***

Onun için, siyaset ne diyorsa hepsi aldatmacadır, kandırmacadır diyorum!.. Ki bunu bugün demiyorum, kendimi bildim bileli beyan ediyorum Gelen giden siyasi partilerin, muhafazakrından tutun da, kemalistine kadar, hepsi milleti kandırmanın peşindedir. Yıllardan beridir demokratik parlamenter sistemle yönetilen Türkiye, milli iradeye yakın, milli kültüre yakın, milli gelenek ve göreneklere yakın hiçbir icraatta bulunmadığı gibi, ülke yönetimini de milli iradenin beklentileri doğrultusunda, dizayn etmiş değil

***

Her ne kadar oyunu bana ver, iradene sahip çıkıyorum diyorlarsa da yukarıda belirttiğimiz o Kemalizm anlayışının hükümlerinin icra etmesinden başka bir şey yaptıkları yok.. Bu itibarla millet artık bize göre yorulmuştur, siyasete güvenmiyor, çünkü iradesini yakalayamıyor.

İradesini yakalayamayan bir toplum, oyunu kime verirse versin hep hayal kırıklığı yaşarHerşeyi, muallaktadır..

***

Bu itibarla eğer milletin varlığına, bütünlüğüne, inancına, imanına bağlılık söz konusuysa, o zaman gelen-giden yönetimler milli iradeyi tatbik etmesi gerekir. Milli irade öne sürülmüyorsa ve icra edilmiyorsa, siyaset demek ki, kandırmacadan ibarettir.. Milli irade demek, Kuranın hükümlerine sarılmak demektir, eğer buna inanarak yapmıyorsa, ama oyunu bana ver ben yaparım demek, iki yüzlülüktür

***

Hep ifade ediyorum

Laiklik çizgisinden sapmayan CHP ne ise aynı şekilde sağ geçinen, milliyetçi geçinen, inançlı geçinen partiler de o çizgiden ayrılmamıştır ve ayrılmıyorlar. Ayrılıyorum deseler de kandırmacadan ibaret olur. çünkü, mevcut siyaset ne millidir, ne de yerlidir..

En derin saygı ve sevgilerimle.