Sevgili okurlar..

Şu izm le biten kavramların ekseriyetinin ruhunda; küfür ve ifsat vardır.. İşte Siyonizm.. İşte Komünizm.. İşte Marksizm.. İşte Leninizm.. İşte Emperyalizm.. Ve de faşizm.. Ki daha sayabileceğimiz nice sonu izmle biten şer yapılar vardır!

*

Bila istisna diyorum! Bunların hepsi küfrün birer şubesi, membaı ve üreme kaynağıdır Ruhlarında, insani, vicdani, rahmani duygu yoktur... Var olan inançsızlıktır, insanlık dışı, zulme ait şerdir Hak, hukuk, adalet, eşitlik, özgürlük ve bağımsızlık, yok Vaki olan vesayettir!

*

Ben Müslümanım diyen her fert.. Ve İslam bayrağını taşıyan her ülke.. Kendisini böylesi vesayetlere biat edici noktaya getirmemelidir... Zerre-i miskal ne yaşam kültür ve medeniyetine ne de devlet yönetimine zikredici olmamalı.. Tamamen, Kuran-ı Kerime, Allahın kopmaz zincirine bağlanmalı ve Peygamber Efendimiz Hz. Muhammedin (S.A.V) yolunda yürümelidir..

*

Nitekim, Kuran-ı Kerimin l-i İmrn suresinin 103. Ayeti şöyle buyuruyor;

Vatesim bihabli(A)llhi ceman vel teferrak

Hep birlikte Allahın ipine (Kurana) sımsıkı sarılın. Parçalanıp bölünmeyin.

Ayetin mefhumu muhalifi sizin yegane parolanız Kuran-ı Kerimdir, Allaha ubudiyettir, kulluk görevini yerine getirmektir.

*

Ki bu minvalde Hadis-i Şerif de vardır.

Bir mümine adavet beslemek, kalbinde kin ve nefret beslemek, o mümin için açık bir zulümdür.

*

Demek ki, insan kendisine zalim vasfını yakıştırmamalıdır.. Ona meyil etmemelidir.. Mümin, müminin kardeşidir Her Müslüman, Müslüman kardeşine hiçbir şekilde çıkar, menfaat karşılığında adavet (düşmanlık) beslememesi gerekir Hele ki kin beslemek, şeren dinimizce caiz değildir Hatta küfre yakın bir hal ve harekettir Yüce Yaradanın hükmü ve emri vardır Müminler ancak kardeştirler.

*

Eğer, bir mümin diğer müminin adavetini (düşmanlığını), kinini kalbinde besliyorsa, o zulümkardır.. Yer yüzünün en vahşi, en acımasız, en zalim insanından beter bir haldedir.. İman etmiş, kelime-i şehadet getirmiş, Kuran ışığına meyil etmiş Müslümanın karakterinde, zulüm ve zalimlik kabul edilemezdir!

*

Bakınız, İbrahim suresinin 34. Ayeti bize ne diyor? Şüphesiz insan çok zalimdir, çok nankördür. Tabi bu tanım, hak, hukuk, adalet tanımayan insan için geçerlidir Hiçbir şekilde, Müslüman ümmet için söylenmiş değildir Ama bunu ikmal eden eğer ki Müslüman ise küfürdür, cehennemin en derin çukuruna mahkumdur

*

Müslüman kardeşinin hakkına tecavüz etmemelidir Allahın kendine vermiş olduğu iman nokta-i nazarında, kendini böylesi zulümkarlıktan korumalıdır.. Adaveti, buğzu, pisliği, nefreti kalbinin hiçbir noktasında, zehir edici olarak tutmamalıdır.. Sakınmalıdır.. Şeytan denilen illeti hiçbir şekilde, sevindirmemelidir..

*

Bozgunculuğun, fesadın, fitnenin kapısını her platformda kapatmalıdır Ona ab-ı hayat tanımamalıdır Müslüman daima hoşgörülü olmalıdır. Din kardeşinde, iman kardeşinde kusur aramamalı, onu yerme ve küçük düşürme adına hal ve hareket sergilememelidir... Vaki olan bir durum var ise önce aynayı kendine tutmalıdır Benim hal-i durumum nedir diye?

Kuran-ı Kerim Furkan suresinin 72. Ayeti bizi uyarıyor Der ki; Onlar, yalana şahitlik etmeyen, faydasız boş bir şeyle karşılaştıkları zaman, vakar ve hoşgörü ile geçip gidenlerdir.

Ayetin mefhumu muhalifi siz bir kardeşinizde yanlışlık gördüyseniz, görmezlikten gelin ve geçin. Size karşı yapılan haddini aşmış bir hareket olursa dahi affedici olun... Allahın müminlere vermiş olduğu yüksek bir meziyet de insani şefkat ve merhamettir!

*

Allah, Teğabün suresinin 14. Ayetinde diyor ki;

Sen Müslüman kardeşinin hatalarını ne kadar affedersen, hoşgörüyle geçersen, buğz, kin beslemezsen, Allah da hem seni affeder, hem o insanı affeder. Şüphe yok ki Allah hem çok affedicidir, hem de şefkat ve merhamet sahibidir.

*

Bu itibarla İslamın gerektirdiği ne ise Müslümanın onunla yaşaması lazım, onu taşıması lazım Eğer onu devre dışı bırakırsa, şeytana uyma halini yaşarsa, maazallah o şeytan onun kötülüklerde ve fesat çıkarmada hocası durumuna gelir. Toplum birbiriyle kardeşçe yaşamak yerine düşmanlık ve küfürle yaşamayı tercih etmiş olur. Allah hepimizi ondan uzak tutsun diye dua ediyoruz.

*

İslam dünyası arasında tefrika, bölünme, ırkçılık, coğrafyacılık olmamalıdır. İslam dünyası bir bütün olmalıdır. Güçlenmelidir ve toparlanmalıdır. Eğer böyle şeyleri görmezlikten gelirse, demek ki Kuranın ana prensiplerini çiğnemiştir.. Allah korusun, O zaman da Kuran bizi yalnız bırakır, sırtını bize çevirir bizi başıboş bırakır. Lakin, Kuransız bir toplum, hiçbir zaman Müslüman sayılamaz!.. Küfrün batağındadır.. O yüzden Kuran bize daima iyiliği emrediyor..

*

Hafız Şirazi bakınız ne diyor?.. Diyor ki;

Dünya mücadelesine çatışmasına değmez bir emtiadır, boş bir kazançtır.

Dünya kazancı için, rantı için helal haram demeden dünyaya sarılmak, nedamet getirir sahibine.

*

Hafız Şirazi bir başka beytinde, şöyle sesleniyor.. Her iki dünyanın asayişi, barışı, dostluğu, kardeşliği iki cümle temsil ediyor.

Nedir o iki cümle?

Daima dostunla dürüst ol, samimi ol, mürüvvet sahibi ol.

Düşmanları da idare et, kin besleme.

Fani ve ebedi dünyanın rahatlığı için, bu her iki cümlenin ruhu ve karekteri Müslümanlar için, kfidir.

En derin saygı ve sevgilerimle.