Evet, sevgili okurlar.

Her zaman olduğu gibi dünkü sohbetimizde de ifade etmeye çalıştığımız güncel konular, elbette ki yalnız Türkiyenin değil, tüm İslam dünyasını ilgilendirmektedir

Ama bize göre her şeyin başında gelen; Türkiyedir.

Zira Türkiye, Osmanlının mirası üzerinde yerleşmiş, oturmuştur.

Arkasındaki gizlenen o yüksek ecdadın evlatları olarak bugünkü Türkiye, ne yazık ki bir türlü beklenen hedefine ulaşamıyor.

***

Pek tabi ki, Cumhurbaşkanı Sayın Recep Tayyip Erdoğanın da zaman zaman değindiği konuları, biz de o paralelde; burada sizlerle hasbihal ederek, işliyoruz.

Ve kamuoyuna yansıtmaya çalışıyoruz.

Ve diyoruz ki;

Ey reis!

Keşke sen bir on beş yıl daha Türkiyenin başında olabilsen

Ne mutlu Türkiyeye,

Ne mutlu İslam dünyasına,

Ne mutlu size yaklaşan diğer dünya ülkelerine.

Ama ne yazık ki

Heyhat!

Haçlı emperyalizm ile Siyon Yahudi emperyalizminin ittifakı içerisinde birleşen yoğun bir çaba ve çalışma var..

Bunlar hep Osmanlının tarihini baz almışlar ve hep onu gözden geçiriyorlar.

Ve ona göre de karar veriyorlar.

Fakat bizim Türkiye ise ne yazık ki köhneleşmiş, bayatlamış, bazı despotik diktatöryaya dayalı Kemalist anlayışın hkimiyeti altında ezilmektedir

Ve iki yakasını da bu yüzden bir araya getiremiyor.

Kendine çekidüzen veremiyor.

***

Başta söylediğimiz gibi Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğanın büyük bir belagate sahip olmakla beraber, savunduğu her davayı kesinlikle kazanmıştır ve rakiplerini mağlup etmiştir.

Ama buna rağmen, bir türlü terör odakları Türkiyenin yakasından elini çekmiyor.

Türkiyenin beklenen hedefine ulaşmada; hep pranga oluyor.

Bize göre bunun sebeb-i mucibesi şu olmalıdır ki; inandığımız ve bağlı bulunduğumuz yüce İslam dininin ana kaynağı olan yüce Kuran hükümlerinden taviz vermemizdir

Dün de bu sütunlarda sizinle paylaşmak istediğimiz çok önemli konuların başını çeken yüce kitabımız Kuran-ı Kerimin li İmrn suresinin 139 ile 140. ayetlerini mealen sizinle paylaşmıştık.

Bugün yine aynı minval üzere o gerçeği tekrarlıyoruz.

Ve hayat boyunca onu kulağımıza bir nevi küpe olarak takmalıyız.

Unutmamalıyız ki Türkiyenin ve İslam dünyasının başarı sırrı İslamın ana gerçekleri olan Kuranın hükümlerine sımsıkı sarılmadadır

Zira geçmişe yönelik tarih, bize şunu göstermiştir.

Müslümanlar, tarih boyu ne kadar İslamın ana kaynağı olan Kuran ve sünnete bağlı bulunduğu miktar kadar ciddiyet ve samimiyet, terakki, ilerleme ve yükselişi kazanıyorlar.

Dine karşı gösterilen lakaytlık doğrultusunda da o kadar geri plana atılıyorlar.

Geriledikçe geriliyorlar.

Kimsenin inanmama gibi lüksü yoktur.

Bu bir kaziye-yi muhkemedir, ilahi bir hükümdür.

Kanundur ve bu değişmez.

Zira dün de ifade etmiştim.

Kuran, Mekkenin sarp kayalık dağlarında inerken, her şeyi yeşerttiği gibi medeniyetin en dik alasını insanlığa kazandırmıştır.

Dinde lakayt olmamıştır.

Eğer lakaytlık olsaydı, hiçbir zaman çok kısa bir süreçte bu İslam devleti kurulamazdı.

***

Onun için Üstad Bediüzzaman Hazretleri, Seykalul İslam isimli kitabında şöyle diyor;

Tarih bize gösterdi ki Müslümanlar, dinine mütenessip oldukları zaman, terakki ediyorlar.

Dininde gevşedikleri zaman da geri kalıyorlar.

İşte li İmran suresinin 139. ayetinin yüce meali aynen şöyledir;

Ve l tehin ve l tahzen ve entumul alevne in kuntum muminn(muminne)

Gevşemeyin, üzülmeyin, siz üstünsünüz.

Neden?

çünkü imanlısınız.

Ayet böyle söylüyor çünkü.

İman var olduğu müddetçe, sizin üstünlüğünüzde vardır, güçlüdür ve kuvvetlidir.

Bunun tersini bekleyemezsiniz.

Zira İslam güneş gibidir, söndürülemez.

Kendi üfürükleriyle söndürmeye çalışanlar yine söndüremez, ay gibi parlar.

Ama bu da bir gerçektir ki Kurana sarıldıkça, sahip çıktıkça bu gerçekleşebilir.

Yoksa yozlaşmanın işi bu davada yoktur.

Dejenerasyon hastalığıyla müptela olan bir Osmanlının bugünkü evlatları Allaha yüz bin şükür olsun ki düne nazaran çok uyanık bir gençliğe sahibiz.

Eğer bu da olmasaydı, bu millet nereye gidecekti acaba?

Bu itibarla diyoruz ki;

İslam güneş gibidir üflemekle söndürülmez.

Gözünü kapatan kendisine karanlık etmiş olur.

* * *

Bakınız, sevgili can dostlar.

Demişler ya;

İki şey var, onlar sağlam durduğu müddetçe toplum da sağlamdır.

Onlar ayakta durduğu müddetçe, toplum da ayaktadır.

Ama onlar düştükleri müddetçe, kesinlikle toplum da düşer.

Ki hal-i lem bugün orta yerde.

Mesela, o iki kısım insandan birisi hukema, yani devletleri yönetenlerdir.

Diğer kısım ise ulema, yani limlerin varlığıdır.

Bu her iki kural ve kaide yakalanmadığı takdirde, hiçbir zaman bir yere gidilemez.

Bakınız, iki gün evvel Sayın Cumhurbaşkanı Katarın başkenti Dohada Türk Silahlı Kuvvetleri (TSK) Kara Unsur Komutanlığında incelemelerde bulundu ve memnuniyetle ayrıldı.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, askerlere şöyle seslendi;

Diğer yerlerde görev yapan askerlerimiz gibi Katardaki kahramanlarımızdan beklentimiz şudur; silahınız ve yüreğinizle askeri vazifenizi icra ederken duruşunuz, sevginiz ve saygınızla da Katar halkının kalbini fethetmelisiniz.

Bizim askerimizi diğer tüm askerlerden ayırt eden en önemli fark, görevini yaparken ahlakını, vicdanını, Allah korkusunu asla askıya almıyor olmasıdır.

Bugün bir asır önce bırakıp gittiğimiz yerleri ziyaret ettiğimizde karşılaştığımız muhabbetin, sevginin, hüsnükabulün gerisinde işte bu gerçek vardır.

Anlaşılan şudur ki;

Bugün, Türkiyede devletin zirvesinde böyle bir nurlu açıklama, imana ve inanca dayalı aydınlatıcı bir görüş eğer Türkiyenin, Cumhurbaşkanının ağzından çıkıyorsa, hiç kuşkusuz anlamalıyız ki bu iş bitmiştir.

Artık, İslamın sabah şafağının aydınlığındayız.

En derin saygı ve sevgilerimle...