Diyarbak

ırspor acılar içinde gün geçtikçe eriyor. Hani insanın içinden maçlara gitmek gelmiyor ama mazisinin hatırı var. Biz spor sevgisinde gözümüzü Atatürk Stadında Diyarbakırspor sevgisi ile açanlardanız. Özünde 3 büyükleri tutan ancak memleket görsün diye iyi günlerinde Diyarbakırsporlu olanlardan değiliz. İlk defa açıklıyorum ;Diyarbakırspor ,Süper Ligden düştükten sonra spor programı yapmama rağmen Süper Lig maçlarını izlemiş değilim. Benim gibi olanların sayısı ne kadar kaldı bilemiyorum ancak yüreği gerçekten Diyarbakırsporla atanlar son 3 yıldır matem içinde. Bunları niçin yazdım?. Diyarbakırsporun bu şartlarda liglere devam etmek yerine kapısına kilit vurulması gerektiğini geçen yıl dile getirdiğimizde ,Diyarbakırspor sevgisini kalbinin derinliklerinde hisseden gerçek taraftarın dışındaki zümreler (ki bunların çoğunluğu kulüpten faiziyle alacağı olan yöneticiler ve diğer alacaklılardı) düşüncelerimizi farklı yere çekmişti.

Biz kulübün kendi kendini feshetmesi gerekirken bugünkü tabloyu tahmin ederek yazmıştık. Bir kulüpte 3 yıldır transfer yasağı devam ediyorsa, adam gibi bir yönetim oluşturulamıyorsa, alt yapısı evlere şenlikse ve bu alt yapıdan çıkanlar o formayı taşıyacak kapasiteye sahip değilse, kulübün günlük ihtiyaçlarını karşılayacak maddi gücü yoksa devam ettirmenin ne anlamı var?

Böyle devam ederse Diyarbakırın imajı daha fazla zarar görecektir. Eğer çok acil bir şekilde sahip çıkılarak gelecekle ilgili sağlam bir planlama yapılmayacaksa (Öyle bir ihtimal maalesef görünmüyor) o zaman geriye tek bir seçenek kalıyor. Erzurumsporun 2 yıl önce yaptığı gibi Diyarbakırspor kendini ligden ihraç ettirsin. Kapanmasına karşı çıkanlar bunda ısrarlıysa ;1-Alacaklarını noter tasdikli olarak kimseyi beklemeden hibe etsinler. 2-Diyarbakırsporu lafla değil gerçekten sevenler maddi fedakarlık yapsınlar. Başka türlü kurtuluş olmaz,bu takım için her geçen gün daha kötü olacaktır. Koca Diyarbakırsporun başında bir teknik direktör yoksa insanlar hikaye anlatmayı bıraksın.

Bu armayı gerçekten sevenler kısır çekişmelerden,eski yöneticilerin demeç savaşlarından, yorumcuların takım tutar gibi bazı yöneticileri tutup bazılarını yermesinden,tribünlerde provokatörlük yapan asla taraftar olamayacak çapulcuları görmekten bıktı. Ortada Erzurumspor örneği var. Kimse sahip çıkmayınca futbolcular protesto ederek maçlara çıkmadı ve kulüp feshedildi. çok açık söylüyorum yoksa destan yazacak kahramanlar bu kentin onuruyla daha fazla oynamayın.