Ben, hem kendime, hem onlara çok hayret ederdim.Şimdi hakiki bir ihtar ile bildim ki: Omâsum Nurslu insanlar, Nurs Karyesi; Risale-i Nurun nuruyla büyük bir iftihar kazanacak; o vilayetin, nahiyenin ismini işitmeyen, Nurs Köyünü ehemmiyetle tanıyacak diye bir hiss-i kablelvuku ile o nimet-i İlâhiyeye karşı teşekkürlerini temeddüh suretinde göstermişler. Hem, o nahiyemiz olan Hizan Kazasına tâbi Ispartada, birden bire -meşhur- Seyda namında Şeyh Abdurrahman-ı Tâğî himmetiyle o kadar çok talebeler ve hocalar ve âlimler çıktılar ki, bütün Kürdistan onlar ile iftihar eder bir şekil aldığı zaman, içlerinde münâzara-i ilmiye ve pek büyük bir himmetle ve pek geniş bir daire-i ilim ve tarîkat içinde öyle bir vaziyet hissediyordum ki, güya ruy-i zemini fethedecek bu hocalardır. Eski meşhur ulema ve evliyalar ve allâmeler ve kutublar.. onların medâr-ı bahsi oldukça ben de dokuz-on yaşında iken dinliyordum. Kalbime geliyordu ki, bu talebeler, âlimler, ilimde, dinde büyük bir fütuhat yapmışlar gibi vaziyet alıyorlardı. Bir talebenin bir parça ziyade zekâveti olsa idi, büyük bir ehemmiyet verilirdi.Münâzarada, bir meselede birisi galebe çalsa büyük bir iftihar alırdı. Ben de hayret ediyordum; o hissiyat bende de vardı. Hattâ tarîkat şeyhleri ve dairelerinde medâr-ı hayret bir müsabaka; hem nahiye, hem kaza, hem vilayetimizde vardı. O hâletleri başka memleketlerde o derece görmedim. Şimdi bir ihtar ile katî kanaatım geldi: O talebe arkadaşlarım, o üstadlar hükmünde hocalarım, o mürşidlerim, evliya ve şeyhlerim; bir hiss-i kablelvuku ile ruhu hissedip akıl bilmeyerek -ki en lüzumlu bir zamanda- o talebeler içinde ve o hocaların şâkirdleri içinde ve o mürşidlerin müridleri içinde parlak bir nur çıkacak, ehl-i imanın imdadına gelecek diye o istikbâldeki nimet-i İlâhiyeye gayet ağır ve acîb şerait içinde ve hadsiz muârızların karşısında ve bin seneden beri kuvvet bulan dalâletin mukabilinde ve gayet vehham ve garazkâr düşmanlarımızın desiselerinin ihâtasında ve iki dehşetli mahkemenin uzun tedkikatında Risale-i Nurun bu fevkalâde galebesi ve hârikulâde perde altında tenviratı ve düşmanlarını mecbur edip serbestiyetini kazanması gösteriyor ki, o mevkiine lâyıktır ki, kablelvuku İmam-ı Ali Radiyallahu Anhu ve Gavs-ı âzam (Kuddise sırruhu) ondan haber verdikleri gibi, bunlar; köy ve nahiye ve vilayetim, benimle beraber şuursuz olarak geleceğini hissedip mesrur olmuşlar. (Haşiye: Evet, Risale-i Nurun tercümanı hem fakir, hem âdi iken; şansız ve âmî bir haneden olduğu halde, Tarihçe-i Hayatında yazıldığı gibi; fevkalâde istiğna, ve hediye ve sadakaları kabul etmemek ve emsalsiz bir izzet-i ilmiye namıyla kimseye baş eğmemek ve tenezzül etmemek ve haddinden bin derece ziyade işlere girişmek gibi haller, bu mezkûr sırdan ileri gelmiştir.) Sizi eski talebelerim ve eski arkadaşlarım ve kardeşim ve biraderzâdem Abdülmecid ve Abdurrahmanlar bildiğimden bu mahrem sırrı size açtım. Evet, ben, yirmidört saat evvel hassasiyetimle ve âsâbımın rutubetten tesiriyle rahmet ve yağmurun gelmesini hissettiğim gibi aynen öyle de; ben ve köyüm ve nahiyem, kırkdört sene evvel Risale-i Nurdaki rahmet yağmurunu bir hiss-i kablelvuku ile hissetmişiz demektir. Umum kardeşlerimize ve hemşirelerimze selâm ve dua ederiz ve dualarını rica ederiz.

* * *

HİSS-İ KABLELVUKUUN TETİMMESİ Aziz, Sıddık Kardeşlerim! Risale-i Nurun zuhuru hiss-i kablelvuku ile küllî bir surette hissedilmesi gibi; Risale-i Nurun has talebelerinin bir kısmının itirafıyla; ve bir kısmının tarz-ı hayatı Risale-i Nur gibi bir hizmete namzetliğini gösterdiği cihetle bu tetimmeyi yazıyorum: Devam Edecek