Risale-i Nurun bahsettiği hakikatlerin aynını binlerce limler, yüz binlerce kitaplar daha beliğane neşrettikleri halde yine küfr-ü mutlakı durduramıyorlar. Küfr-ü mutlakla mücadelede bu kadar ağır şerait altında Risale-i Nur bir derece muvaffak oluyorsa, bunun sırrı işte budur:Said yoktur. Saidin kudret ve ehliyeti de yoktur. Konuşan yalnız hakikattır. Hakikat-ı maniyedir. Mdem ki, nr-u hakikat, mana muhtaç gönüllerde tesirini yapıyor; bir Said değil, bin Said fed olsun. Yirmisekiz sene çektiğim ez ve cefalar ve mruz kaldığım işkenceler ve katlandığım musibetler hep hell olsun. Bana zulmedenlere, beni kasaba kasaba dolaştıranlara, hakaret edenlere, türlü türlü ittihamlarla mahkm etmek isteyenlere, zindanlarda bana yer hazırlayanlara, hepsine hakkımı helal ettim.

Adil kadere de derim ki:

Ben senin bu şefkatli tokatlarına müstahak idim. Yoksa herkes gibi gayet meşr ve zararsız olan bir yol tutarak şahsımı düşünseydim, madd - mnevi füyzt hislerimi feda etmeseydim; iman hizmetinde bu büyük manevi kuvveti kaybedecektim. Ben maddi ve manevi her şeyimi feda ettim, her musibete katlandım. Her işkenceye sabrettim. Bu sayede hakikat-ı maniye her tarafa yayıldı. Bu sayede Nur mekteb-i irfanının yüzbinlerce, belki de milyonlarca talebeleri yetişti. Artık bu yolda, hizmet-i imaniyede onlar devam edeceklerdir. Ve benim madd ve mnevi her şeyden ferağat mesleğimden ayrılmayacaklardır. Yalnız ve yalnız Allah rızası için çalışacaklardır.

Benimle beraber çok talebelerim de türlü türlü musibetlere, ez ve ceflara maruz kaldılar, ağır imtihanlar geçirdiler. Benim gibi onlar da bütün haksızlıklara ve haksız hareket edenlere karşı bütün haklarını hell etmelerini isterim. çünkü onlar bilmeyerek, Kader-i İlahinin sırlarına, derin tecellilerine akıl erdiremeyerek bizim davamıza, hakikat-ı imaniyenin inkişafına hizmet ettiler. Bizim vazifemiz onlar için yalnız hidayet temennisinden ibarettir. Bize ez ve cef edenlere karşı hiç bir talebemin kalbinde zerre kadar intikam emeli beslememesini ve onlara mukabil Risale-i Nura sadakat ve sebatla çalışmalarını tavsiye ederim.

Ben çok hastayım. Ne yazmağa, ne söylemeye takatim kalmadı. Belki de bunlar son sözlerim olur. Medresetüzz-Zehranın, Risale-i Nur talebeleri bu vasiyetimi unutmasınlar.

DevamEdecek