Sevgili Üstadım! Terbiye-i mneviyenizin srını her vakit bize ihsas eden Rabb-ı Rahmime ne kadar şükretsem yine azdır. Tahds-i nimet olmak üzere şunu da arz etmek isterim ki: Hastalığımdan müşteki değilim. çünkü Lillhil hamd nr-u aynım ve sürr-u ruhum ve gıda-i kalbim olan Risale-i Nurun hakikatlarını bilfiil ve bittecrübe ders almama sebep oldu.

Hem hakikaten ömrü kırkıncı sene-yi devriyesinde müthiş bir tarzındaki madd ve mnev hastalıklarıma her bir ricasında ruha ve kalbe binler nr-u tevhidi ve ziy-yı teselliyi serpen İhtiyarlar Risalesi..

Hem her bir devasında bnihaye şifa-yı mnev bulunan Hastalar Risalesi..

Hem onbir kelime-i kudsiye-yi tevhidiyenin pek hrika ve emsalsiz bir tarzda tılsımlarını keşfeden ve her bir cümlesinden Nur-u Tevhid fışkıran Yirminci Mektup..

Hem hakaik-i maniyenin en son ve en müşkül ve en derin ve bütün filozofları, hatt hükema-i İslmiyeyi dahi hayrette bırakan çok mühim muammaları halleden Yirmidördüncü Mektup.

Hem kalbin bütün mnev yaralarına kuds bir tiryak olan Onyedinci Söz ve emsali Risaleler pek hrika bir tarzda imdadıma yetişti ve tedaviye başladı.

Ve bana şöyle bir kanaat-i katiyye verdi ki: Güya Risale-i Nur, ezcümle mezkr risaleleri hem ben, hem hastalık münasebetiyle yanıma gelenler ders alsınlar diye, Rahmet-i İlhiye tarafından hastalandırılmışım.

Evet: Sanki, sevgili, müşfik Üstadımız İhtiyarlar Risalesini gençlere, Hastalar Risalesini sıhhatte olanlara yazmış.

Slisen: Orada bulunan ve sevgili Üstadımızın kıymettar hizmetinde bulunan muhterem arkadaşlarımıza hem birer birer selm, hem bayramlarını tebrik ederim. Sevgili Üstadımızın ellerinden, kardeşlerimizin gözlerinden öperim.

çok kusurlu ve hasta talebeniz

Mehmed Feyzi

Aziz, Sıdık Kardeşlerim!

Bir zt, uzunca bir mektup yeni hurufla bana yazmış, kendisinin kim olduğunu bildirmemiş. Üç noktada şüphe edip bir nevi itiraz gibi yanlış mna verdiği için güya bizi ikaz ediyor. Meşrebimiz münakaşa ve münazara olmadığından ve kusurumuzu hakik olarak gösterenlerden memnun olduğumuzdan, bu meçhul ztın mektubunda üç esasın hakikatını gösterip yanlışını tashih etmek istedim:

Birinci Esas: Risale-i Nurun üstadı ve mehazı ve Saidin de çok zamandan beri bir virdi olan bzı yetler, bir hizb-i Kurn suretinde bir kısım talebelerin arzularıyla kaleme alınmış. Sonra da tabedilmiş. Ve dört beş mahkemenin de gösterdiği ehl-i vukuf ulemaları ve hatt Diyanet Riyaseti dairesi ve İstanbulun fetva dairesindeki tedkik-i kütüb-ü diniye heyetinden hiçbir lim ve ehl-i vukuf ulemaları itiraz etmemişler. Belki takdir edip Tahsin etmişler. çünkü başta sahabeler ve matbu Mecmuatül-Ahzabta bulunan Hazret-i Üsame Radıyallahu anh hizb-i Kurnsi ki; her bir günde bir kısmını okumakla taksim edilmiştir. Ve aynı kitapta ve Mecmüatül-Ahzabın aynı cildinde İmam-ı Gazalnin (R.A.) bir hizb-i Kurnsi ve çok ehl-i velyetin kendi meşreblerine muvafık bzı sureleri ve yetleri bir hizb-i mahsus-u Kurn yaptıkları meydandadır.

Devam Edecek