İletişim her alanda önemli olduğu gibi baba ile çocuk arasındaki yakınlaşmanın, anlaşılmanın da temelini oluşturuyor. Çocuğun hayatı anlaması, doğru ve yanlış olanı ayırt edebilmesi için rehber olarak alınan, otorite olan baba ile arasındaki iletişimin sağlıklı olması gerekiyor. Peki ama nasıl? Bunun aslında düşündüğümüz kadar zor olmadığını söyleyen Psikyatri Uzmanı Kübra Uğurlu, “Baba ve çocuk arasında yalın ve sağlıklı bir ilişki kurmak için çocuğumuzu bir yetişkini dinlediğimiz titizlikte, göz kontağı kurarak ve anlattıklarına geribildirimler vererek dinlemeli, onu anlamaya çalıştığımızı hissettirmeliyiz” diyor.
Çocuklar doğduğu andan itibaren hayatı anlamaya, anlamlandırmaya ve öğrenmeye başlıyor. Bebeklik dönemi dediğimiz dönemde çocuklar sözsüz iletişimle ilişki kuruyor. Uğurlu, çocuğun bu dönemden itibaren babasıyla iletişimini yüz ifadeleriyle seslerle ve tepkilerle paylaşmaya çalıştığına dikkat çekiyor. Çocukların en hızlı öğrenme yolunun ‘görerek öğrenme’ olduğunun altını çizen Uğurlu, şöyle devam ediyor: “Yani babaların çocuklarına karşı davranışları, öğretileri, çocuklarının hayat tecrübeleri arasında yerini almaya başlaması kaçınılmaz oluyor. Baba olarak çocuğunuzu geleceğe hazırlamak, doğru olanı öğretmek istiyorsanız bunu kendi davranışlarınızdan başlayarak yapmalısınız.”
KORKU VEYA SEVGİSİZLİKLE ÇOCUK ÜZERİNDE OTORİTE KURULMAZ
Psikyatri Uzmanı Kübra Uğurlu, baba- çocuk ilişkisindeki iki büyük yanlışı ise şöyle anlatıyor: “Sevgimi göstermesem de o onu ne kadar çok sevdiğimi biliyor” ve” Sevgimi çok göstermezsem bana saygı duyar veya şımarmaz” düşünceleri maalesef yanlıştır. Çocuğunuzu sevmek ve bunu fiziksel olarak ona hissettirmek, onun onaylanma ve kabul görme hissini güçlendirerek, daha sevgi dolu bir birey olarak hayatını ve insan ilişkilerini olumlu yönde etkiler. Sevilme, onaylanma duygusu insanın varoluşundan bu yana en önemli ihtiyaçları arasında yer alır. Çocuk sevildiğini, anlaşıldığını, kendisinin söz sahibi olduğunu bildiği bir ortamda özerkliğini yani sağlıklı ayrışmayı sağlayacak güce ulaşır ve hayata hazırlanırken kendini daha rahat ifade eden bir bireye dönüşür. Ayrıca korku veya sevgisizlik bir otorite olarak görülebilir. Çocuğa sınır koyabilirsiniz ama bunlar tartışmaya kapalı, çocuğa söz hakkı verilmeyen sınırlar olmamalıdır. Örneğin çocuğa herhangi bir konuda, ‘Bunu yapma’ demek yerine, ona seçenek sunabilirsiniz. Böyleve yapacağı olumlu veya olumsuz davranışın sorumluluğunu almasını ve bunun sonucunda etkilenecek kişinin o olduğunu anlamasını sağlayabilirsiniz. Fakat korku veya sevgisizlikle bunu yapamazsınız.”
Ona kazandırmak istediğiniz davranışı önce kendiniz uygulayın
Toplum içinde verilen öğütlerin veya çocuğun hatalarının deşifre edilmesinin baba ve çocuk arasında güvensizliğe neden olabileceğinin altını çizen Uğurlu, “Toplum içinde verilen öğüt aslında yıkıcı bir güven kaybına, çocukta suçluluk duygusu ve babaya karşı öfkeyi beraberinde getirebilir. Unutulmaması gerekir ki; topluma çocuğunu kazandırmak isteyen bir baba; anlattıkları ve çocuğuna kazandırmak istediği davranışları, önce kendisi uygulamalıdır. Yoksa çocuk için bir çelişki ortamı oluşabilir ve hayata hazırladığınız konulara karşı verdiğiniz öğretiler değer kaybedebilir” diyor.
Baba ve çocuğun birlikte geçireceği zaman aralarındaki bağı kuvvetlendirir
Psk. Uğurlu, gündelik telaşlardan, iş, hayat, evlilik, yaşam koşullarıyla boğuşurken baba tarafından ihmal edilen çocukların duygusal ve ruhsal anlamda bir çöküş yaşayabileceğine de dikkat çekiyor. Bu durumda çocuğun babaya karşı bir öfke ve kızgınlık durumu içerisinde olabileceğini ve baba-çocuk ilişkisinin sarsılabileceğini belirtenUğurlu, bu nedenle babanın mutlaka çocukla zaman geçirmesi ve onunla kaliteli etkinlikler yapmaya gönüllü olması gerektiğini hatırlatıyor. Baba ve çocuğun birlikte geçireceği kaliteli zamanın aralarındaki bağı güçlendireceğinin altını çizen Uğurlu, sözlerini şöyle sürdürüyor: “Sevmek, zaman ayırmak, önem vermek, onu anlamaya çalışmak çocuğunuzu gelecekte daha iyi bir yetişkinlik dönemine atılmasına yardımcı olacak ve aranızdaki bağları güçlü kılacaktır. Yarınlarımız olan çocuklarımıza sevgi dolu bir yaşam bırakmak için; çocuklarımızı sevgi dolu bir ortamda ve sevildiklerini hissettirerek büyütmeliyiz.”
