Eşini döndürmek için 3 yaşındaki kızıyla çatıya çıktı

Antalya'da 3 yaşındaki N. kendisini terk eden eşinin eve geri döndürmek için 3 katlı bir inşaatın tepesine çıkan babası Hasan Hanedar'ın kollarında korku dolu 90 dakika yaşadı. Eşinin gelmemesi halinde çocuğuyla beraber intihar tehdidinde bulunan Hanedar'ın bir anlık dalgınlığı sayesinde, polis kendisini çıktığı inşaattan indirdi.

Eşini döndürmek için 3 yaşındaki kızıyla çatıya çıktı

Antalya'da olay akşam saatlerinde Kepez ilçesinin işlek noktalarından Necip Fazıl Caddesi'nde meydana geldi. Fatma Hanedar, 2 ay önce eşini ve iki çocuğunu bırakarak Konya'daki evini terk etti. 2 aylık bir arayışın ardından eşinin izini Antalya'da bulan 31 yaşındaki Hasan Hanedar, onun Kepez ilçesinde Necip Fazıl Caddesi civarında bir evde kaldığını öğrendi. Ancak tüm çabasına rağmen onun kaldığı evi bulamadı.

Aramaları sonuçsuz kalan Hasan Hanedar, akşam saatlerinde eşine ulaşmak için küçük kızı N.'yi de yanına alarak cadde üzerindeki 3 katlı bir inşaatın tepesine çıktı. Caddedekilerin kendisini fark etmesiyle olay yerine ambulans, itfaiye ekipleri ve çok sayıda polis sevk edildi. Hanedar, kendisini inşaattan inmesi için ikna etmeye çalışan polislerden eşine cep telefonuyla ulaşmalarını istedi. Ancak polisin cep telefonu aramaları sonuçsuz kaldı.

3 yaşındaki çocuğu kucağında inşaatın en ucuna oturan Hasan Hanedar'ın zaman zaman ayağa kalkarken, çocuğunun kucağındaki yerini değiştirirken yaptığı hareketler binanın etrafında kendisi izleyenlere korku dolu anlar yaşattı. Minik N. ise babasının kucağında olup biteni anlamaya çalışan gözlerle etrafına baktı.

İnşaatın ucunda, bir ayağı boşlukta dakikalar süren bekleyişten yorulan Hanedar, bir ara dinlemek için içeriye doğu geçince, polis tarafından yakalandı ve çocuğuyla birlikte inşaattan indirildi. Baba Hanedar, polis aracına bindirilirken çocuğuna sıkı sıkı sarılıp ağladı. Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde yapılan sağlık muayenesinin ardından Kepez Polis Merkezi'nde ifadesi alınan baba serbest bırakıldı.

Kaynak: DHA

Kaynak: Diyarbakır Söz