ÇOCUKLAR DONUYOR

Uzun zamandır benim de gündemime gelmedi. Zira iç gündemimiz öylesine yoğun bir şekilde gelişti ki, çevremize dönüp bakamadık.

Amma içim kan ağlıyor.

Suriye meselesi.

Hiçbir şey söylemeye gerek var mı bilmiyorum.

Çocuklar donuyor.

Hastalar donuyor.

Hapishanelerde mahpuslar donuyor.

Açlık, susuzluk, yoksulluk, zülüm kol geziyor.

Şu anda dünyanın hiçbir ülkesinde gerçekleşmeyen olaylar Suriye de yaşanıyor.

Anneler çocuklarını ısıtamıyor.

Nefesi ile olsun can katamıyor yavrusuna.

Anneler ki mahzun.

Anneler ki yoksul.

Anneler ki çaresiz.

Anneler ki bitkin.

Anneler ki dermansız.

Devran acımasız.

Önce çocukların ayağından çekiliyor kan.

Sonra gözlerinin ferinden.

Derinden bir uyku başlıyor.

Eller havada bir şeyi tutar gibi.

Bir yardım eli uzanır da son nefesimi vermeden derinden bağrına basar ısıtır beni.

Bir damla sütle gözümü açarım.

Elimi koynuna kor yaşadığıma ağlarım.

Onu bile yapamadınız,

Beni öldürdünüz,

Var edenin hukukuna inanılmaz tecavüz ettiniz.

Demokrasi bu mudur.

İnsan hakkı bu mudur.

Çocukların açlıktan, susuzluktan, donmaktan ölümü üzerine mi kurulur tahtınız.

Bu mudur stratejik derinlik.

Bu mudur etkin liderlik.

Altı ay içerisinde bu iş biter.

Üç beş bin kişinin kaybı, bütün bir ülkenin kurtuluşuna sebep olur.

O nu da sineye çekmemiz lazım.

Daha büyük belalardan kurtulmak için.

Göreceksiniz bu söylediklerim aynı ile çıkacak ve biz geçmiş devirlerin bağnaz tutumundan ötürü kaybettiklerimizi geri alacağız.

Bunun yolu stratejik derinliğimizi kavramaktan geçiyor…

Ne derinlik ama.

Bir deli kuyuya bir taş attı.

Elli akıllı çıkaramıyor.

Yüz elli bin insan öldü.

Yüz elli bini sırada bekliyor.

Denizde, havada, karada muhaceret devam ediyor.

Ak denizin sularının tuzu ölü bedenlerin kokmasına yetmiyor.

Mayınlar bacakları,

Kurşunlar sineleri parçalıyor.

Çocuklar donuyor,

Kör kuyulara atılıyor.

Rabbim günahın neydi diye soruyor.

Bilmiyorum Allah’ım bilmiyorum.

Ben katil degil, maktulüm.

Günahsızım.

Yüzü dost, özü düşmandan usandım.

Dili mü’min kalbi şeytandan usandım.

Dostum, herkesin kahrı çekilir amma;

Ben davasız Müslümandan usandım.(Kul)