Görüş Bildir

SAHTE VE MECAZİ KURTARICILARDAN KURTULMAK GEREK!

Evet, sevgili okurlar.

Bu akşamki başlığımızın kapsamına aldığımız konular çok önemlidir ve memleketin “can alıcı” meseleleridir.

Öncelikle, arkamıza bakıp, yakın tarihimizi iyi okumamız gerekir...

Geçmişe yönelik yapılan aldatmacalar ve ucuz kahramanlıkların, yüzyıl içerisinde ülkeyi ne hale getirdiği gerçeğini daha iyi bir anlamış oluruz?..

Ki bu gerçekte kendini bilen herkesçe malumdur....

Doğusuyla, Batısıyla, Türküyle, Kürdüyle, Arabıyla, Acemiyle bu coğrafyaya baktığımızda, altın harflerle yazılması gereken nice tarihi gerçekler ve tarihi kahramanlıklar vardır.

Çünkü bu tarihi kahramanlar mecazi değil hakiki, aldatmaca değil gerçek birer kahramanlıkları kapsıyor.. Ki bütün dünya tarih sayfalarında, nakşedilerek yazılmıştır!.

Hiçbirisi uydurmadan, hakikat dışı ucuz kahramanlık içermediği gibi; kendilerini de vasıflandırmamışlardır.

Nitekim “Osmanlı devletinin kuruluş” tarihi, bize her şeyi anlatıyor.

Selçuklular döneminde “İmadüddin-i Zenginin” ordularına başkumandan olarak görevlendirilen Selahaddin-i Eyyubilerin, Osman Gazilerin ve Fatihlerin gerçek kurtarıcılığı ve tarihi kahramanlıkları aşikardır...

Objektif, tarafsız, yansız bir şekilde dünya tarihi; “onları” altın harflerle yazmaktadır...

Öyle, libas giydirilmiş, makyajlandırılmış, Avrupa’nın direktif ve talimatlarıyla zulmün gerçek çehresini örtüp, adalet cübbesi giydirilen kahraman ve kahramanlıklar değil; onların ki!.

Onlar gerçek kahraman ve kurtarıcılardır.

* * *

Bakınız, sevgili dostlar.

Deneyimli yazar Mısırlı Prof. Dr. Muhammed Harb’in kaleme aldığı; “EL-OSMANİYUNE FİT’TARİHİ VE EL HADARETİN” isimli eseri, “hakikatler” manzumesi olarak, karşımızda duruyor...

Osmanlı devletinin kuruluşundan cumhuriyetimize ve günümüze dek, yaşanan ve yaşatılan tarihi gerçekleri ve gerçek kurtarıcı kahramanların hepsini; “detayıyla” anlatmaktadır!?..

Ama sahtelerini, kandırmacalarını, tarihin nasıl ters yüz edildiğini, vesikalarıyla, yazıyor.

Batı emperyalizminin giydirmeleriyle makyajlandırılmış nice sahte kurtarıcıların; var olduğundan söz ediyor...

Eseri, Arapça!..

Der demez insan ah  çekiyor..

Ah şu tarihi eser bir tercüme edilerek Türkçe’ye çevirebilinseydi.. Ya da ben çevirebilseydim!...

Özellikle benim için yaşamımın en mutlu, eseri ve başarısı olurdu...

Ama heyhat!

Nerede o imkân, nerede o zaman, nerede o fırsat?..

Ve nerde, cesaret sahibi ilahiyatçılarımız; “kitabı” tercüme etse!...

Ne yazık ki, yok!

Neyse.. Biz, “imkanlar” ölçüsünde özetle bazı konuları, tercüme ederek, aktaralım!...

Öncelikle, Osman Gazi’nin torunu, Orhan Gazi’nin oğlu I. Murad’tan başlayalım...

1. Murad İslam gerçeğini batı dünyasına götürmek için, ordularını Avrupa’nın Viyana kıyılarına dayandırdı... Sırbistan’da Sırplara karşı büyük bir savaş verdi..

Bir gece, Kosova’da cihat uğruna savaşan ordusunu denetlerken yere dökülen şehit kanlarının oluştuğu gölcükleri fark eder...

Gökteki ay yıldızın da; dökülen ve göl haline gelen şehitlerin kanına yansımasını görür..

Ve o yansımayı, “Ay Yıldızlı” Al Bayrak olarak, bayraklaştırır..

Cihad ruhunu söndürüp inkâr edenler değil, cihad ruhunu yaşayan o ordunun kahramanlarının yere dökülen mübarek kanlarına gece yansıyan ay yıldızın resmi, böylece “bayraklaşmış “oldu?

İşte bugünkü mevcut bayrağımızın ana kaidesi ve tarihi; o güne dayanmaktadır...

Bilen için, bu kutsal, bu şanlı hilal ve o bayrağın şüheda kanını yansıtan kırmızı zemin bize İslam tarihi boyunca şahadet mertebesini ve cihad ruhunu hatırlatıyor.

Hükmen bize ders veriyor.

Ama heyhat!

Ne çare ki Cumhuriyetin kuruluşundan sonra bu bayrağın anlamı, manası, varlığı, sanki cihad ve şüheda ruhuyla değil de tek bir sistem ve zemin üzerine bazı sahte kurtarıcıların, özellikle 12 Eylül darbeci Kenan Evrenlerin “bayrağı” bayraklaştırmış gibi göstermeleri, o bayrağın anlamını yitirmektedir!.

Ruhunu söndürmektedir.

Çünkü, tarihini inkâr etme cihetine gidilmiştir..

Tarihimize, bayrağımıza ve şehitlerin cihad ruhuyla şehit olma cihetine; “sırt” dönmektedir...

Cumhuriyet dönemindeki CHP’nin anlayışı doğrultusunda bayrağın kutsallaştırılması, kutsanması yanlıştır ve sahteciliktir.

Tıpkı darbeci kurtarıcılar gibi.

Bu itibarla diyoruz ki ülkemize, insanımıza, inançlı kahraman milletimize karşı yapılan tarihi yanlışlıklar hep tekrar edilip durmasın.

Bu milletin varlığına, bu milletin birliğine halel getirilmesin.

Terör odakları her gün biraz daha alevlenmesin.

Irkçılık ve kavmiyetçilik adına insanların kanı dökülmesin.

Hep ifade ediyorum...

Vatanın bütünlüğü, milletin birlikteliğini sağlamak için, cihad ruhunu taşıyan bir millet ve siyasi irade olması gerekir...

Ancak böylesi bir anlayış ve siyasi irade, bayrağı bayrak eder, askeri de asker eder ..

Pek tabi ki,  toplumu da inançlı milliyetçi bir toplum haline getirir.

Bize göre bu şanlı bayrak nasıl ki I. Murad’ın simgelediği bir cihad ruhuysa,, Fatih’in de İstanbul’u fethederken Bizans İmparatorluğu’nun en büyük kilisesi olan Ayasofya’yı Camiye çevirip “Tevhit” inancının hizmetine sokma ruhu da aynıdır... İki ruhun, kahraman ve kahramanlıklarının bayraklaşmasıdır..

Ayasofya’da, Ezan-ı Muhammedi, Allahû Ekber nidalarıyla göklere yükselen minareleri, aynı şanlı bayrağımız gibi şanlı bir eserdir, şanlı bir simgedir.

Ve o hiçbir zaman Camiden başka bir şeye çevrilemez, çerilmemelidir...

Eğer ki çevrilirse Fatih’in ruhu incinir ve tüm Müslümanların inancına halel getirilir.

İnançlı bir toplum olarak temennimiz ve inancımız, kutsallaştırılmış şanlı bayrağımız ne kadar kutsalsa, Ayasofya’nın da camiye çevrilip içinde beş vakit namaz kılınması da bir o kadar kutsaldır..

Aksi takdirde devlet siyaseti, politikası, şanlı bayrak inancıyla Ayasofya’nın sıradan bir müze haline getirilmesi arasında büyük bir çelişkiler yumağı oluşturur..

Hem de milli çelişki ve inanç çelişkisi olur!.

Bizim buradaki yazıp çizdiğimizin hulasası ve neticesi; toplum, son birkaç yıl içerisinde ahlaken yozlaştırılmış, dini inançlarından, bayrak sevgisinden, cami inancından oldukça uzaklaştırılma tehlikesidir!...

Anadolu’da neredeyse her gün birkaç tane aile çöküntüsüyle karşı karşıyayız.

En derin saygı ve sevgilerimle.


Bu Makale 1317 kere okunmuştur.