EMİRDAĞ LÂHİKASI
Aziz Sıddık Kardeşlerim!
Şimdiye kadar gizli münafıklar, Risale-i Nur’a kanunla, adliye ile ve âsâyiş ve idare noktasından hükûmetin bâzı erkânını iğfal edip tecavüz ediyorlardı. Biz, müsbet hareket ettiğimiz için, mecburiyet olduğu zaman tefâfüî vaziyetinde idik. Şimdi plânları akîm kaldı. Bilâkis tecavüzleri Risale-i Nur’un dairesini genişlettirdi. Bu defa yeni hurufla Asâ-yı Mûsa’yı tab’etmek niyetimiz, ihtiyarımız olmadığı halde, tecavüz vaziyeti Risale-i Nur’a veriliyor gibidir. Bu hadisenin ehemmiyetli bir hikmeti şu olmak gerektir:
Risale-i Nur, bu mübarek vatanın mânevî bir halâskârı olmak cihetiyle şimdi iki dehşetli mânevî bir halâskârı olmak cihetiyle şimdi iki dehşetli mânevî belâyı def’etmek için matbuat âlemi ile tezahüre başlamak, ders vermek zamanı geldi veya gelecek gibidir zannederim.
O dehşetli belâdan birisi: Hıristiyan dinini mağlûb eden ve anarşiliği yetiştiren şimalde çıkan dehşetli dinsizlik cereyanı, bu vatanı mânevî istilâsına karşı Risale-in Nur, sedd-i Zülkarneyn gibi bir sedd-i Kur’ânî vazifesini görebilir ve âlem-i İslâmın bu mübarek vatanın ahalisine karşı pek şiddetli itiraz ve ittihamlarını izalet etmek için matbuat lisaniyle konuşmak lâzım gelmiş diye kalbime ihtar edildi.
Ben dünyanın halini bilmiyorum. Fakat Avrupada istilâkârane hükmeden ve edyan-ı semaviyeye dayanmayan dehşetli cereyanın istilâsına karşı Risale-i Nur hakikatları bir kal’a olduğu gibi, âlem-i İslâmın ve Asya kıt’asının hâl-i hazırdaki itiraz ve ittihamını izale ve eskideki muhabbet ve uhuvvetini iade etmeğe vesile olan bir mu’cize-i Kur’âniyedir. Bu memleketin vatanperver siyasîleri çabuk aklını başına alıp Risale-i Nur tab’ederek resmî neşretmeleri lâzımdır ki, bu iki belâya karşı siper olsun.
Acaba bu yirmi sene zarfında îman-ı tahkîkîyi pek kuvvetli bir surette bu vatanda neşreden Risale-i Nur olmasaydı, bu dehşetli asırda acib inkulâb ve infilâklarda bu mübarek vatan, Kur’ân’ını, îmanını dehşetli sadmelerden tam muhafaza edebilir miydi? Her ne ise... Risale-i Nur’a, daha vatana, idareye zararı dokunmak bahanesiyle tecavüz edilmez, daha kimseyi o bahane ile inandıramazlar. Fakat cepheyi değiştirip, din perdesi altında bâzı safdil hocaları veya bid’a tarafdarı veya enaniyetli sofi meşreblileri bâzı kurnazlıklarla Risale-i Nur’a karşı -iki sene evvel İstanbul’da ve Denizli civarında olduğu gibi- istîmal etmek ve Risale-i Nur’a ve şâkirdlerine ayrı bir cephede tecavüz etmeğe münafıklar çabalıyorlar. İnşâallah muvaffak olamazlar. Risale-i Nur şâkirdleri, tam ihtiyatla beraber, bir taarruz olduğu vakitte münakaşa etmesinler, aldırmasınlar. Aldanan ehl-i ilim ve îmansa, dost olsunlar, ‘’Biz size ilişmiyoruz. Siz de bize ilişmeyiniz... Biz ehl-i îmanla kardeşiz.’’ deyip yatıştırsınlar.
Saniyen: Mübareklerin pehlivanı hem Abdurrahman, hem Lütfi, hem Büyük Hâfız Ali mânâlarını taşıyan büyük ruhlu Küçük Ali kardeşimiz bir sual soruyor. Halbuki o sualin cevabı Risale-i Nurda yüz yerde var. ‘’Risale-i Nur’un erkân-ı îmaniye hakkında bu derece kesretli tahşidatı ne içindir? Bir âmî mü’mininin îmanı büyük bir velînin îmanı gibidir, diye eski hocalar bize ders vermişler?’’ diyor.
Elcevap: Başta Âyetü’l-Kübrâ merâtib-i îmaniye bahislerinde; ve âhire yakın müceddid-i elf-i sâni İmam-ı Rabbanî beyanı ve hükmü ki: ‘’Bütün tarîkatların müntehası ve en büyük maksadları, hakaik-ı îmaniyenin inkişadırı. Ve bir mes’ele-i îmaniyenin kat’iyyetle vuzuhu, bin kerametlerden ve keşfiyatlardan daha idiri.’’ ve ‘’Âyetü’l-Kübrâ’nın en âhirdeki ve ‘’Lâhika’’ dan alınan o mektubun parçası ve tamamının beyanatı cevap olduğu gibi, Meyve Risalesi’nin tekrarat-ı Kur’âniye hakkında Onuncu Mes’elesi, tevhid ve îman rükünleri hakkında tekrarlı ve kesretli tahşidat-ı Kur’âniyenin hikmeti, aynen bitamamiha onun hakikî tefsîri olan Rİsale-i Nurda cereyan etmesi de cevaptır.
Hem, îmân-ı tahkîkî ve taklîdî ve icmâlî ve tafsîlî ve îmanın bütün tehacümata ve vesveseler ve şüpheler karşı dayanıp sarsılmamasını beyan eden Risale-i Nur parçalarının izahatı, büyük ruhlu Küçük Alinin mektubuna öyle bir cevaptır ki, bize hiçbir ihtiyaç bırakmıyor.
Devam edecek
Şimdiye kadar gizli münafıklar, Risale-i Nur’a kanunla, adliye ile ve âsâyiş ve idare noktasından hükûmetin bâzı erkânını iğfal edip tecavüz ediyorlardı. Biz, müsbet hareket ettiğimiz için, mecburiyet olduğu zaman tefâfüî vaziyetinde idik. Şimdi plânları akîm kaldı. Bilâkis tecavüzleri Risale-i Nur’un dairesini genişlettirdi. Bu defa yeni hurufla Asâ-yı Mûsa’yı tab’etmek niyetimiz, ihtiyarımız olmadığı halde, tecavüz vaziyeti Risale-i Nur’a veriliyor gibidir. Bu hadisenin ehemmiyetli bir hikmeti şu olmak gerektir:
Risale-i Nur, bu mübarek vatanın mânevî bir halâskârı olmak cihetiyle şimdi iki dehşetli mânevî bir halâskârı olmak cihetiyle şimdi iki dehşetli mânevî belâyı def’etmek için matbuat âlemi ile tezahüre başlamak, ders vermek zamanı geldi veya gelecek gibidir zannederim.
O dehşetli belâdan birisi: Hıristiyan dinini mağlûb eden ve anarşiliği yetiştiren şimalde çıkan dehşetli dinsizlik cereyanı, bu vatanı mânevî istilâsına karşı Risale-in Nur, sedd-i Zülkarneyn gibi bir sedd-i Kur’ânî vazifesini görebilir ve âlem-i İslâmın bu mübarek vatanın ahalisine karşı pek şiddetli itiraz ve ittihamlarını izalet etmek için matbuat lisaniyle konuşmak lâzım gelmiş diye kalbime ihtar edildi.
Ben dünyanın halini bilmiyorum. Fakat Avrupada istilâkârane hükmeden ve edyan-ı semaviyeye dayanmayan dehşetli cereyanın istilâsına karşı Risale-i Nur hakikatları bir kal’a olduğu gibi, âlem-i İslâmın ve Asya kıt’asının hâl-i hazırdaki itiraz ve ittihamını izale ve eskideki muhabbet ve uhuvvetini iade etmeğe vesile olan bir mu’cize-i Kur’âniyedir. Bu memleketin vatanperver siyasîleri çabuk aklını başına alıp Risale-i Nur tab’ederek resmî neşretmeleri lâzımdır ki, bu iki belâya karşı siper olsun.
Acaba bu yirmi sene zarfında îman-ı tahkîkîyi pek kuvvetli bir surette bu vatanda neşreden Risale-i Nur olmasaydı, bu dehşetli asırda acib inkulâb ve infilâklarda bu mübarek vatan, Kur’ân’ını, îmanını dehşetli sadmelerden tam muhafaza edebilir miydi? Her ne ise... Risale-i Nur’a, daha vatana, idareye zararı dokunmak bahanesiyle tecavüz edilmez, daha kimseyi o bahane ile inandıramazlar. Fakat cepheyi değiştirip, din perdesi altında bâzı safdil hocaları veya bid’a tarafdarı veya enaniyetli sofi meşreblileri bâzı kurnazlıklarla Risale-i Nur’a karşı -iki sene evvel İstanbul’da ve Denizli civarında olduğu gibi- istîmal etmek ve Risale-i Nur’a ve şâkirdlerine ayrı bir cephede tecavüz etmeğe münafıklar çabalıyorlar. İnşâallah muvaffak olamazlar. Risale-i Nur şâkirdleri, tam ihtiyatla beraber, bir taarruz olduğu vakitte münakaşa etmesinler, aldırmasınlar. Aldanan ehl-i ilim ve îmansa, dost olsunlar, ‘’Biz size ilişmiyoruz. Siz de bize ilişmeyiniz... Biz ehl-i îmanla kardeşiz.’’ deyip yatıştırsınlar.
Saniyen: Mübareklerin pehlivanı hem Abdurrahman, hem Lütfi, hem Büyük Hâfız Ali mânâlarını taşıyan büyük ruhlu Küçük Ali kardeşimiz bir sual soruyor. Halbuki o sualin cevabı Risale-i Nurda yüz yerde var. ‘’Risale-i Nur’un erkân-ı îmaniye hakkında bu derece kesretli tahşidatı ne içindir? Bir âmî mü’mininin îmanı büyük bir velînin îmanı gibidir, diye eski hocalar bize ders vermişler?’’ diyor.
Elcevap: Başta Âyetü’l-Kübrâ merâtib-i îmaniye bahislerinde; ve âhire yakın müceddid-i elf-i sâni İmam-ı Rabbanî beyanı ve hükmü ki: ‘’Bütün tarîkatların müntehası ve en büyük maksadları, hakaik-ı îmaniyenin inkişadırı. Ve bir mes’ele-i îmaniyenin kat’iyyetle vuzuhu, bin kerametlerden ve keşfiyatlardan daha idiri.’’ ve ‘’Âyetü’l-Kübrâ’nın en âhirdeki ve ‘’Lâhika’’ dan alınan o mektubun parçası ve tamamının beyanatı cevap olduğu gibi, Meyve Risalesi’nin tekrarat-ı Kur’âniye hakkında Onuncu Mes’elesi, tevhid ve îman rükünleri hakkında tekrarlı ve kesretli tahşidat-ı Kur’âniyenin hikmeti, aynen bitamamiha onun hakikî tefsîri olan Rİsale-i Nurda cereyan etmesi de cevaptır.
Hem, îmân-ı tahkîkî ve taklîdî ve icmâlî ve tafsîlî ve îmanın bütün tehacümata ve vesveseler ve şüpheler karşı dayanıp sarsılmamasını beyan eden Risale-i Nur parçalarının izahatı, büyük ruhlu Küçük Alinin mektubuna öyle bir cevaptır ki, bize hiçbir ihtiyaç bırakmıyor.
Devam edecek
Yazarın Önceki Yazıları
