BEN İNSAN DEĞİLİM!

Haberi okuyunca şok geçirdim.Gerçekten, adeta idam mahkumlarının ,idam kararlarını gösteren fotoğraflar aklıma geldi.Yine,sabıkalıların arşiv fotoğrafları.

Haberde;

“Kırklareli’nde “Ş” harfini okuyamayan 2. sınıf öğrencilerinin boynuna, üzerinde “Şakir, Şener, Şule” gibi kelimelerin yazılı olduğu kâğıt asıp evlerine gönderen öğretmenin görevine son verildi.” diyordu.

7 yaşındaki iki öğrencinin boynuna, 'Ş' harfiyle başlayan  kağıt asıp okuyamadığı öğretmeye kalkan öğretmenin ne yapmak istediğini anlayamadım.

 

Burada,öğretmen her iki öğrenciyi toplumda “teşhir etmek” mi istiyordu?Yoksa,bu şekilde  -Ş- harfini “öğretme yöntemi” olarak mı görüyordu?

 

Her iki mantığın da doğru olmadığı ortada. Bilmiyorum, hala aynı uygulama var mı?Okumayı söken çocukların yakalarına takılan kırmızı kurdela da bana çok saçma gelir.Çocuklar bir şekilde okumayı öğrenecekler.

 

Erken okuyan kişilere kurdela takılarak,takılmayan çocukların nefret duygularının  kabardığını, gören yok mu?

 

Aynen,öğretmen tarafından,Türkçe konuşmayı bildiğim için diğer  çocuklara örnek öğrenci olarak gösterilen benim karşımda , Türkçe  konuşamadığı,okuyup yazamadığı  için yıllar önce ilkokulda hor görülen,dayak yiyen Ahmet’in durumu   aklıma geldi.Uzun süre bana düşman gibi bakmış,ancak daha sonra en yakın arkadaşım olmuştu.

 

Bu onun suçu değildi.Aslında ,ortada bir suçta yoktu.Ben hasbelkader Adana’da ilkokula başlamış, üçüncü sınıfta Cizre’ye gelmiştim.

 

Bir haber nerden nereye götürdü bizi.

***

Bu haberi görünce aklıma, yine bir başka “insanlık dışı” uygulama geldi.

Çinlilerde,küçük yaştaki çocuklarının ayakları küçük kalsın diye, parmaklarını kırarak sargıyla sarıp uzun süre çıkartmadan giydirdikleri  demir putinler aklıma  geldi.

 

“Geleneğin kökeni 10. yüzyılın ikinci yarısına dayanıyor. Tang hanedanına İmparator Li Yu’nun cariyelerinden biri altından yapılmış lotus çiçeği şeklinde bir platform üzerinde mücevherler arasında bir dans yapar. İmparator bundan çok etkilenince tüm saray kadınları arasında bir moda başlar. 3-5′li yaşlar arasındaki kızların ayak parmakları kırılır ve ipek sargılarla sarılır. Sonra demir ayakkabılar giyilir. Bu kızlar tek başlarına sokağa bile çıkamazlar. Bu yüzden iffeti temsil eden asil kadınlar olurlar. Böylece 20. yüzyılın başlarına kadar ayakları 7.62 cm’yi geçmeyen kadınlar aristokrat kesimin gözdeleri olurlar.

***

Bunun gibi,

Tayland’ın Mae Hong Son bölgesindeki “Zürafa” kadınların güzel görünmek adına, hayatları boyunca boyunlarına taktıkları halkalarla yaşamalarını anlamakta zorlanıyorum.

Çünkü, Bir Padaung kadını hayatı boyunca ortalama 23 halka takar. Bu da yaklaşık 12 kilogram ağırlık demektir .halkaları çıkardıklarında boyunları başlarının ağırlığını taşıyamadığından ölüyorlar. ayrıca kadınların ömürleri de kısalıyor.

 

***

‘Ş’ harfini ‘R’ harfini kullanamayan toplumda çok insan var.Hatta, Beyazıt ÖZTÜR(Beyaz) hep kendini “R Özürlü “olarak tanıtır, ama yapmış olduğu, Talk Show programı da yoğun olarak izlenir.

***

İnsanları anlamak mümkün değil.

Bir konuda ne yapılması gerektiği,ancak o konunun uzmanlarına sorularak değerlendirilir ve  varsa sorun çözülür.Tabi öncelikli olarak ortada bir sorunun olduğunun tespit edilmesi gerektir.Kişilerin anatomik  ve/veya gen yapısı farklılıklar taşıyabilir.Bu gayet bir durumdur.Bunun gibi,fiziki ve psikolojik yapısı,yetenekleri de da farklılıklar taşır.Kimisi daha çalışkan,daha zeki,daha yetenekli,daha sevecen,daha yakışıklı,daha haylaz…….vb. olabilir.

Bunu bilirsek gerisi kolay.

***

Haberin sonunda,öğretmenin görevine son verildiği,hakkında cezai işlemlere başlandığı söyleniyor.

Bir tavsiyem var,o kağıttan bir tane o hoca için yapılsın ve ceza olarak bir süre  boynunda dolaştırılsın.

Kağıtta ne mi yazsın?

“BEN İNSAN DEĞİLİM…BEN İNSAN DEĞİLİM!”