“SADECE MÜCADELE”
Saha zeminiyle ilgili yazılıp çizenler var. Bu konunun üzerinde çok fazla durmak istemiyorum. Ancak dikkatimi çeken herkes çim uzmanı olmuş. İşin aslını araştırmadan eksik bilgilerle yazmak sadece kafa karıştırır ve güneşi balçıkla sıvamaya benzer. Kral çıplak misali her şey ortada. Bilimsel verilerle konuşmak gerekirse 21 yıl dayanması dahi büyük olaydır. Yapılması gereken şey;ya bu sezonu yıllardır yapıldığı gibi yamalarla tamamlayıp yıl sonunda kazmayı vurmak süretiyle zemini yenilemek, ya da şimdiden harekete geçip Diyarbakırspor’un maçlarını başka sahalara alarak zemini yenilemeye başlamaktır. Bunun kararını da bu kentin yöneticileri vermelidir. Gönül isterdi ki komşumuz Şanlıurfa gibi yeni stadımız olsun ancak rant tartışmalarından dolayı buna zaman ayıramayan memleketin ileri gelenleri (!) bunu bize çok fazla görmektedirler.
Böyle bir sahada futbol oynamak ne kadar zorsa sakatlık riski de o derece fazladır. Pas yapamazsınız, şut çekemezsiniz, organize ataklar geliştiremezsiniz. Sadece mücadele edebilirsiniz –ki Diyarbakırspor bunu yapmaya çalıştı ama kazanmaya yetmedi. İlk 45 dakika orta alan mücadelesi olarak geçti. Diyarbakırspor, maça tek forvetle başladı. Suat Kaya, 4-1-4-1 düzeniyle sahaya sürdüğü takımdan galibiyet bekledi. İlk 11’de başlayan Caner ve bu oyuncunun yerine giren Önder de çok kötü olunca hücümda etkinlik sağlanamadı. Buna rağmen ilk yarının son anlarında çok önemli bir şans ayağına geldi. Akhisar’da 30 metreden ağları gören Musata Çiçek, futbolun cilvesi olsa gerek bu defa 1 metreden topu kaleye yollayamadı.
İkinci yarının ilk 20 dakikasında Altay oyuna hakim oldu. Son 25 dakikada özellikle Engin Öztonga’nın oyuna girmesinden sonra Diyarbakırspor gol sinyalleri verdi. Altay’a baskı kurmasına rağmen Önder’in beceriksizliği yüzünden yaklaştığı 3 puanı alamadı. Kaybedilen 2 puan var, bu telafi edilebilir. Yeni transferlerden kaleci Korcan,Halil Zeybek, Zafer Şakar ve kırmızı kart gören Gökhan’ı beğendim. Erhan,Savaş ve Engin ise bildiğimiz isimler. Diğerleri şimdilik soru işareti.
Kaybedilen puanlar telafi edilebilir dedik ama telafi edilmeyecek transfer hataları var. Menajerlerin cirit attığı kulüp Diyarbakırspor. Adamlar neredeyse kampta ve kulüpte karargah kurmuş. İstedikleri oyuncuları istedikleri sözleşmelerle Diyarbakırspor’a getirmiş. “Sandalyeyi futbolcu diye satarım” diyen menajerler, Diyarbakırspor’u esir almış. Bu yanlışlara bir an önce son verilmeli. Kimsenin Diyarbakırspor’u yeni uçurumların eşiğine getirmesine sessiz kalmamalıyız.
Son sözümüz de taraftarlara. Dernekler parçalanmış. Her kafadan bir ses çıkıyor. Biri istifa diyor, diğeri sessiz kalıyor. Biri tezahürat yapıyor, diğeri ıslıklıyor. Memleketten manzaralar. Bu kulübün adam akıllı hale gelmesini istiyorsak işe tribünlerden başlamalıyız. Tribünler düzelirse inanıyorum ki Diyarbakırspor da kendine gelecektir.
